صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد(یونیسف) می گوید، تعداد موارد مثبت بیماری پولیو(فلج اطفال)در آن مناطقی افغانستان زیاد است که زنان واکسیناتور نمی توانند به آنجا بروند.
کمال شاه، مسئول روابط عامۀ برنامه امحای فلج اطفال ادارۀ یونیسف در افغانستان، به روز سه شنبه (۲۵ اپریل)در صحبت با رادیو آزادی، نقش واکسیناتور ها و سایر کارمندان صحی زن را بسیار مهم خواند:
"نقش زنان در برنامه واکسیناسیون بسیار بارز است، اگر کمپاین های واکسیناسیون فلج اطفال باشد یا سایر واکسین هایی که در مراکز صحی انجام می شود. زیرا اگر واکسیناتورهای زن در کمپاین پولیو باشند، به راحتی می توانند به خانه ها رفته، به آسانی با زنان صحبت کرده و به آنها اطلاعات بدهند. اگر خانواده ها فرزندان شان را بیرون نبرند، آنها را در داخل خانه واکسین می کنند، حتی کودکانی را که بیمار و خواب هستند نیز واکسین می کنند. زمانیکه واکسیناتورهای مرد به منطقه می روند، اگر مردی در خانه نباشد، چانس محروم شدن کودکان از واکسین زیاد وجود دارد."
هنگامی که طالبان در ۴ اپریل فعالیت کارمندان زن در ادارات هئیت معاونت سازمان ملل متحد(یوناما) در ننگرهار را متوقف کردند، سازمان ملل از ۳۳۰۰ کارمند خود در افغانستان خواست که تا پنجم ماه می، در خانه هایشان بمانند.
سازمان ملل در تلاش است تا بتواند طالبان را برای رفع محدودیت های وضع شده در برابر زنان ترغیب کند
ادارۀ سرمفتش خاص ایالات متحدۀ امریکا در امور بازسازی افغانستان(سیگار) نیز به روز سه شنبه (۲۵ اپریل) در یک سلسلۀ از توئیت ها اعلام کرده که این تصمیم طالبان ارسال کمک های بشری به افغانستان را با خطر مواجه ساخته است.
طالبان قبلاً در ماه دسمبر کار زنان و دختران افغان را در ادارات و نهاد غیردولتی داخلی و خارجی ممنوع اعلام کردند، اما ادارات سازمان ملل متحد از این تصمیم مستثنی شدند.
سیگار نوشته که در ماه دسمبر، یوناما توافقنامه ای را با طالبان اعلام کرد که بر اساس آن، کارمندان زن این اداره می توانند، به کارشان در سکتور صحت ادامه دهند.
به گفته ادارۀ سرمفتش خاص ایالات متحدۀ امریکا در امور بازسازی افغانستان، وضعیت کنونی نامعلوم است، زیرا هیچ سند مکتوب با طالبان در این مورد وجود ندارد و تا ۱۹ جنوری، ۵ مرکز صحی که از سوی انجیو ها حمایت می شد، به طور کامل یا قسمی کار می کرد، ۳۷ مرکز دیگر مسدود و حدود ۲۰۰ هزار افغان از خدمات صحی ابتدایی محروم شدند. این امر بیشتر اقشار آسیب پذیر و دخترانی را تحت تأثیر قرار داده که از خدمات صحی ستندارد در مناطق دور افتادۀ افغانستان محروم هستند.
بسیاری از ادارات و نهاد های سازمان ملل متحد گفتهاند که بدون کارمندان زن، نمیتوانند کمکهای بشری را به نیازمندان افغان برسانند و خدمات صحی را به مناطق دور افتاده افغانستان، ارائه کنند.
