پس از تصمیم طالبان مبنی بر ممنوعیت کار زنان در موسسات، برخی این نهادها فعالیت خود را در ولایت غور متوقف کردند.
از سویی هم خانواده های فقیر درغور می گویند که اگر کمک نهادها قطع شود، فاجعه انسانی رخ خواهد داد.
"ما هیچی در خانه نداریم، نی مواد سوخت و نی هم مواد خوراکه، کودکانم همه مریض هستند و لباس گرم ندارند."
زهرای ۳۵ ساله چادر سیاه به سر دارد و با سه دختر و چهار پسرش زیر آفتاب نشسته و خودش را گرم می کند. چون خانه گلی آنها در شهر فیروزکوه سرد است و چیزی برای گرم کردن آن ندارند.
می گوید سردی هوا را شاید تحمل کنند اما گرسنگی شکم فرزندانش او را نگران کرده است.
"ما نان خوردن نداریم که آشپزی کنیم. اگر یک پارچه نان خشک پیدا شد می خوریم اگر نشد هیچ دیگه."
طالبان به تازگی دستور دادند که زنان در موسسه های داخلی و خارجی کار نکنند. این اقدام نکوهش های گسترده ای در پی داشت و چند موسسه نامدار بین المللی از جمله موسسه نجات کودکان فعالیت شان را در افغانستان معلق کردند.
خبر بسته شدن موسسات زهرا را ناامید کرده. او به رادیو آزادی می گوید که به تازگی یک موسسه در محل شان سروی کرده بود و قرار بود که به او و خانواده اش کمک شود.
مسوولین محلی طالبان در ولایت غور در تلاش اند تا نهاد های امداد رسان را به ادامه کمک ها ترغیب کنند
"همین موسسات برای ما خوب بود روغن، برنج، آرد، پول همه چیز کمک می کرد حال می گویند موسسات بسته شده کودک های ما از بین خواهند رفت، کار هم نیست اول امید ما به خدا و دوم به موسسات بود."
شوهر زهرا، سرباز نیروهای امنیتی جمهوری مخلوع بود. اما حال او بیکار است.
"خانه من را بیاید ببینید یک گیلاس روغن پیدا نمی شود، عصر اینها (کودکان) آب جوش می خورند برخی اوقات همسایه ها نان روان می کنند آنهم نمی شود."
مولوی عبدالحی زعیم، رییس اطلاعات فرهنگ حکومت طالبان در غور می گوید که بیشتر نهادها در این ولایت فعالیت شان را متوقف کرده اند.
"این کمک ها برای مردم مفید است چون در سطح غور یک وضعیت است که مردم مشکلات اقتصادی و فقر زیاد دارند، کمک های موسسات مفید است اما باید طوری باشد که با منافع مسلمانان متضاد و مخالف نباشد."
به تازگی اداره برابری جنسیتی و توانمند سازی زنان سازمان ملل متحد در نتیجه یک سروی گفته است که فعالیت ۱۵۱ سازمان غیردولتی در افغانستان متوقف یا کاهش یافته است.
عبدالله صدیقی، یکی از جوانان غور، تعلیق فعالیت این نهادها را فاجعه بار می خواند.
"شما باور کنید که تمام زندگی مردم به کمک همین موسسات می گذرد، اگر این کمک ها قطع شود یک فاجعه انسانی رخ میدهد و مردم از بین خواهند رفت، و فاجعه سالهای گشنکی قدیم که قصه می کردند مردم اولاد های خود را به ده من آرد می فروختند تکرار خواهد شد."
خانواده زهرا نمونه ای از هزاران خانواده در غور است که به دلیل فقر و بسته شدن موسسات نگران جان خود هستند.
" ۷کودک داریم یکی از اینها را مجبور بفروشیم تا جان دیگران را نجات بدهیم، از تاجران و موسسات خواهش می کنیم که به ما کمک کنند."
