معتادان زن در افغانستان شکایت دارند که محیط خانواده و جامعه برای آنان مصئون نیست و با خشونتهای دوامدار روبرو اند.
تعدادی از این زنان شکایت دارند که از سوی شوهران و مردان خانوادههای شان به استفاده از مواد مخدر وادار شده اند و این اعتیاد سبب خشونت و رنج بی پایان به آنان شده است.
ده سال است که زهرا درد و رنجی را تحمل میکند که از سوی شوهرش بر وی تحمیل شده است.
وی که پس از پنج بار تداوی بار دیگر به استفاده از مواد مخدر رو آورده، حال در یکی از مراکز ترک اعتیاد در کابل بستری است.
زهرا مادر چهار فرزند ادعا میکند که با خشونت به استفاده از مواد مخدر مجبور ساخته شده و حال بر علاوه خشونت خانواده گی، خشونت در کوچه و پس کوچه ها نیز دامنگیر وی شده است.
" شوهرم مواد مخدر میکشید، من هم همراه او کشیدم و معتاد شدم، چون شوهرم من را لت و کوب میکرد و وادارم ساخت که مواد بکشم، تا یک ماه لت و کوبم میکرد، پس از آن که نمی کشیدم، جانم درد می کرد و می گفتم که بیار که بکشم. تقریباً ده سال میشود که مواد مخدر میکشم، چند بار در شفاخانه ها ترک کردم، اما جور نشدم."
۲۵ نوامبر از سوی سازمان ملل متحد به عنوان آغاز هفته منع خشونت علیه زنان اعلان شده و برای شانزده روز ادامه خواهد داشت.
سازمان ملل متحد وادار ساختن زنان به استفاده از مواد مخدر را نوع خشونت میپندارد.
به اساس ارقام سازمان ملل متحد، از میان هر پنج زن معتاد در جهان، تنها یک زن به امکانات تداوی ترک اعتیاد دسترسی دارد.
سازمان ملل متحد: از میان هر پنج زن معتاد در جهان، تنها یک زن به امکانات تداوی ترک اعتیاد دسترسی دارد.
بررسی های وزارت صحت عامه در زمان جمهوریت در افغانستان که در سال ۱۳۹۹ انجام شده بود، نشان میداد که از هر سه معتاد مواد مخدر در افغانستان یکی آن زن است، اما از هر پنج زن معتاد در افغانستان، تنها یک تن آنان به مراکز ترک اعتیاد دسترسی دارد.
شایسته حکیم رییس مرکز (۱۵۰) بستر تداوی زنان و اطفال معتاد میگوید، اکثریت زنانی که برای تداوی به مرکز آنان مراجعه میکنند از سوی شوهران شان و یا هم به دلیل فشارهای خانواده گی به مواد مخدر معتاد شده اند.
" اکثراً داستان زنان معتاد طوری است که توسط شوهران معتاد شان معتاد ساخته میشوند تا از آنان جدا نشوند، که این خود یک نوع خشونت است. اکثریت زنانی که فعلاً همراه ما بستر استند، اکثریت شان توسط شوهران شان معتاد شده اند، ما زنانی در مرکز داشتیم که اکثراً مورد خشونت قرار گرفته اند."
سمینه یادگاری روان درمان در یک مرکز ترک اعتیاد در کابل زنان را در افغانستان در هر حالت آن قربانی مواد مخدر میداند.
خانم یادگاری میگوید، زنان معتاد در محیط خانواده با خشونت فزیکی و در جامعه نیز به دلیل مجبوریتهای اقتصادی با بهره گیری جنسی روبرو اند:
" فرصت کاری به زنان معتاد خیلی مهم است، چون شوهران شان نیز به مواد مخدر معتاد اند و اینها توسط همین شوهران شان معتاد شده اند. چون در خانواده شان کارگر ندارند و وقتی از شفاخانه رخصت میشوند، یک مشکل کلان در برابر آنان وجود دارد، چون خانواده با آنان کمک نمیکند و بالای شان اعتماد هم نمیکنند، بناءً آنان از این حالت رنج میبرند."
وادار ساختن زنان به استفاده از مواد مخدر، لت و کوب زنان توسط شوهران معتاد، عدم تامین نفقه و مصارف خانواده از سوی شوهر و وادار ساختن زنان توسط مردان به خرید مواد مخدر به شوهران شان، از خشونت های رایج در افغانستان است.
گزارش: مرسلین ارسلا
