نخست لندن و سپس چند شهر کانادا! صد ها تن دیروز (۲۷ نومبر) به جادههای مرکزی شهر ها برآمدند و شعار کار، آموزش و آزادی سر دادند.
دهها تن از زنان پیشتاز افغان که این راهپیماییهای اعتراضی را تنظیم کرده بودند، فشارها و محدودیتهای طالبان بر بانوان در افغانستان را نکوهش کردند.
یکی از تنظیم کنندهها، فوزیه کوفی بود یک عضو هیئت پیشین حکومت مخلوع افغانستان که در چندین مذاکره با طالبان حضور داشت.
خانم کوفی میگوید: "اینجا جمع شده ایم تا از زنان حمایت کنیم. زنانیکه صدایشان را که بلند کرده نمیتوانند، ما صدایشان باشیم. زنانیکه زندانی اند."
اشتراک کنندههای راهپیماییها تأکید کردند که نباید اجازه داده شود تا زنان افغان تا این حد محدود شوند.
یکی از اشتراک کنندههای راهپیمایی لندن، ملاله یوسفزی بود برنده جایزه صلح نوبل.
ملاله میگوید: "رهبران جهان، باید خاموش نباشید. باید کار های زیادی انجام دهید. باید صدای دختران و زنان افغان را بشنوید و با آنها کار کنید، زیرا شما آینده کشور آنها را تعیین میکنید."
رهبران جهان، باید صدای دختران و زنان افغان را بشنوید و با آنها کار کنیدملاله یوسفزی
علاوه بر لندن، در شهر های تورنتو، کلگری و مونتریال کانادا نیز راهپیماییهای در چهارچوب کمپاین ۱۶ روزه محو خشونت با زنان راه اندازی شد.
این کمپاین در ۲۵ نومبر و همزمان با روز بینالمللی محو خشونت با زنان آغاز شد.
یکی از تنظیم کنندههای راهپیماییهای کانادا، شینکی کروخیل بود، یکی از فعالان حقوق زنان. او در گفتوگو با رادیو آزادی ابراز امیدواری کرد که این گونه راهپیماییها، رهبران جهان را متوجه وضعیت افغانستان سازد.
این گونه راهپیماییها، رهبران جهان را متوجه وضعیت افغانستان میسازد.شینکی کروخیل
شینکی کروخیل میافزاید: "راهپیماییها و تظاهراتی که صورت میگیرد، بدون شک از طریق رسانهها پخش میشود و مردم از آن آگاه میشوند. طی مکتوبها به پارلمانها و حکومتهای کشور های میزبان فرستاده میشود. از آنها خواسته میشود تا از افغانستان حمایت کنند و این کشور را فراموش نکنند."
سازمان عفو بینالملل و سفارت امریکا برای افغانستان هم از این راهپیماییها حمایت کردهاند.
رهبران طالبان میگویند که در چهارچوب شریعت اسلام به زنان حقوق میدهند.
رهبران طالبان میگویند که در چهارچوب شریعت اسلام به زنان حقوق میدهند.
پس از حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان محدودیتهای بیشماری بر زنان و دختران وضع شدهاست.
همین محدودیتها باعث شده که هیچ کشوری تا اکنون حکومت طالبان را به رسمیت نشناسد، زیرا جامعه جهانی همواره گفته که رعایت حقوق بشر به ویژه حقوق زنان، ایجاد حکومت همهشمول و مبدل نشدن افغانستان به لانه تروریزم بینالمللی، مهمترین اصلهای تعامل با حکومت طالبان است.