فعالان حقوق زن در ولایت غور می گویند که در بیش از ۱۵ ماه گذشته که دختران به دستور طالبان از رفتن به مکتب های متوسطه و عالی محروم شده اند، موارد ازدواج های زیر سن و اجباری در این ولایت بیشتر شده است.
سازمان ملل متحد این را شکلی از خشونت علیه زنان می داند.
یک دختر ۱۲ ساله دانش آموز صنف هفتم مکتب در ولایت غور می گوید که چند ماه پیش تن به نامزدی اجباری داد. نام وی را در گزارش ذکر نمی کنیم که هویتش در امان باشد. او مثل صدها هزار دختر دیگر بالاتر از صنف ششم چند صد روز می شود که به علت وضع ممنوعیت از سوی طالبان٬ به مکتب نرفته است.
او در مورد نامزدی ناخواسته اش به رادیو آزادی چنین می گوید:
"هفت ماه پیش پدر و مادرم از من خواستند که باید ازدواج کنم. هر چند گفتم که من حالا خُرد هستم وعروسی نمی کنم. اما پدرم گفت اگر ازدواج نکنی طالب‌ها تو را مجبور می‌کنند که همرای شان ازدواج کنید. من هم ناگزیر شدم که قبول کنم، حالا شش ماه می شود که نامزد هستم."
او قبل از برگشت طالبان به قدرت در افغانستان در تابستان پارسال، به مکتب می رفت و به آینده اش خوشبین بود.
اما حال دوری از مکتب بر روانش تاثیر بد گذاشته است.
"در صنف خود اول نمره بودم، مادرم همیشه برایم دعا می کرد که دخترم در آینده داکتر شود. خودم آرزویم همین بود که باید داکتر شوم و مصدر خدمت به مردم رنجدیده خود شوم. اما متاسفانه همه آرزوهای ما قربانی سیاست طالب‌ها شد، مکاتب ما را بستند ما را از درس و تعلیم دور ساختند. شب و روز درس می خواندیم، حالا تمام شب و روز ما به خستگی و ناراحتی و غم و درد می گذرد، هر روز بیشتر از دیروز وضعیت روحی و روانی ما خراب تر شده می رود."
قانون مدنی جمهوری مخلوع افغانستان حداقل سن برای ازدواج دختران را شانزده سال و برای پسران هجده سال ذکر کرده بود.
صندوق کودکان ملل متحد در گزارش پارسال خود تخمین می زند که ۲۸ درصد از زنان ۱۵ تا ۴۹ ساله در افغانستان قبل از سن ۱۸ سالگی ازدواج کرده اند.
این دختر هجده ساله، که برای حفظ هویتش از گرفتن نامش می گذرم، دانش آموز صنف یازدهم بود که نظام جمهوری سقوط کرد.
او به رادیو آزادی می گوید که وقتی که طالبان دروازه های مکاتب متوسطه و عالی را بستند، اعضای خانواده اش به او گفتند که حال باید ازدواج کند. اما او می گوید که این کار خلاف میلش بود.
یکی از دختران دانش آموز ولایت غور: آرزو داشتم داکتر شوم اما با مسدود شدن مکاتب مجبور شدم ازدواج کنم
" واقعا تا حد آخر زیر فشار روحی و روانی قرار گرفتم که حتی مجبور شدم که ازدواج کنم، برایم پیشنهاد دادند که حالا دیگر درس و تعلیم نیست مکاتب بسته است کلان دختر هستی، باید ازدواج کنی. چندین بار از طرف پدر و مادرم و بقیه اعضای فامیلم پیشنهاد ازدواج کردن برایم داده شد و ناگزیر شدم که ازدواج اجباری را قبول کنم در حالی که آرزوی من ادامه تحصیل بود همه آرزوهایم نقش برآب شد."
شکریه شیرزی فعال حقوق زن در ولایت غور است.
او می گوید که به اساس اطلاعاتش موارد ازدواج های اجباری و زیر سن در پانزده ماه گذشته به طور بی سابقه افزایش یافته.
"متاسفانه از زمانی که مکاتب به روی دختران بسته شده و از رفتن به مکتب ممانعت شدند، خانواده ها به دلایل مختلف مثل ترس از طالبان بخاطر ازدواج های دوم وسوم شان، و این مسائل باعث شده که بیشتر خانواده ها دختران خود را زیر سن ۱۸ سال مجبور به ازدواج اجباری کنند که همین ازدواج های اجباری در نتیجه باعث این شده که خشونت های خانواده‌گی شدید رخ بدهد."
مولوی عبدالجبار حقبین عالم دین در ولایت غور به رادیو آزادی می گوید که کسب علم از دیدگاه اسلام بر مرد و زن فرض است و اینکه ازدواج های اجباری و زیر سن باعث بروز مشکلات و خشونت های خانوادگی در جامعه می شود.
"درس و تعلیم از دیدگاه اسلام بر هر انسان مسلمان فرض است. برای هر فرد مسلمان زن و مرد فرض است که باید در چوکات شریعت اسلام درس علوم دینی وعلوم عصری را فرا بگیرند در واقع مانع شدن زنان و دختران از درس و تعلیم باعث می شود که جامعه ما یک جامعه عقب مانده به بار بیاید."
پیشنهاد او این است: "پس باید زن‌ها و دخترها به مکاتب و مدارس بروند و علوم دینی و عصری را فرا بگیرند تا اینکه جامعه ای داشته باشیم که از علم و پیشرفت ترقی برخوردار باشد. زمانی که زوجین ازدواج می کنند باید هم کُف باشند هم مثل باشند هم سن و سال باشند اگر همسن و سال نباشند مشکلاتی را در آینده به بار می آورد."
به اساس گزارش ها، در بیش از یک سال گذشته که طالبان به قدرت در افغانستان برگشته اند میلیون ها دختر از رفتن به مکتب محروم شدند.
مسدود ماندن مکاتب دخترانه توسط طالبان با واکنش های گسترده جامعه جهانی نیز روبرو شده است.
اما حال خانم شیرزی از حکومت سرپرست طالبان می خواهد که هر چه زودتر مکاتب دخترانه بازگشایی کند تا از افزایش هر چه بیشتر موارد ازدواج های زیر سن در ماه ها و سال های آینده جلوگیری شود.
"باید به دختران فرصت تحصیل داده شود. مکاتب باز شود تا بتوانند درس بخوانند و آینده بهتری داشته باشند."
