سازمان خبرنگاران بدون مرز که مقر آن در فرانسه است با اشاره به کشته شدن الیاس داعی خبرنگار رادیو آزادی در هلمند گفته است که این قضیه تکان دهنده است و نباید نیمه تمام بماند و نباید تکرار شود.
از قتل داعی درست دوس سال گذشت٬ اما هیچ تحقیق و جستجوی که بتواند سرنخی بدست بدهد٬ صورت نگرفته است.
پولین ادس مول سخنگوی سازمان خبرنگاران بدون مرز در یک مصاحبهٔ اختصاصی با رادیو آزادی گفت:
" موقف خبرنگاران بدون مرز در مورد این قتل ثابت است. نقش ما این است که بر ضد معافیت از مجازات و خشونت در برابر خبرنگاران مبارزه کنیم. مهمتر از همه این‌که باید این قضیه بگونه کامل تحقیق شود اگر به معافیت ادامه داده شود خبرنگاران دیگر هم هدف قرار گرفته کشته می‌شوند".
سخنگوی سازمان خبرنگاران بدون مرز در مورد آزادی کنونی رسانه‌های افغانستان می‌گوید، فکر نمی کند که اکنون رسانه‌ها در افغانستان آزادی داشته باشند بخاطری‌که به گفته وی بعد از آمدن طالبان، خبرنگاران آزادانه نمی توانند بنویسند و همچنان محدودیت‌های بسیاری بر آنان وضع شده است.
پولین ادس مول افزود، دیگر گزارش‌های سازمان خبرنگاران بدون مرز نشان می‌دهد که در ۱۱ ولایت افغانستان هیچ خبرنگار زن وجود ندارد و وضعیت تا جای خراب است که خبرنگاران بازداشت و به جاهای نامعلوم منتقل می‌شوند.
همزمان با این خانواده الیاس داعی از رژیم کنونی طالبان می‌خواهد که قاتلان وی را بازداشت کند.
داعی به اثر بم مقناطسی یا چسپکی که به موتر حامل‌اش نصب شده بود به تاریخ ۱۲ نوامبر سال ۲۰۲۰ در شهر لشکرگاه هلمند کشته شد.
آن زمان حکومت مخلوع کشته شدن الیاس داعی را کار طالبان دانست، اما طالبان این رویداد را رد کردند.
در ۲۰ ماه قوس سال ۱۳۹۹ وزارت امور داخله حکومت مخلوع افغانستان ، با نشر اعلامیه‌ای، از بازداشت یک طالب به اتهام مستقیم دست داشتن در کشتن الیاس داعی در هلمند خبر داد و گفت این فرد به جرم خود اعتراف کرده است.
اما بعد از این خبر تا امروز، هویت قاتل الیاس داعی و چگونگی قضیه قتل او حل نا شده باقی مانده.
رادیو آزادی بار دیگر تلاش کرد تا نظر حکومت طالبان را در مورد جویا شود٬ اما موفق نشد.
در جریان سال های گذشته شماری از خبرنگاران در کابل و ولایات افغانستان کشته شده اند٬ اما هیچ تحقیقی در مورد این قتل ها صورت نگرفته است
اما مجتبی محمدی برادر الیاس داعی در گفتگو با رادیو آزادی گفت، اگر طالبان بخواهند قاتلان الیاس داعی را می‌توانند پیدا کنند:
" اگر آنان بخواهند اکنون که بلکل می‌شود، مساله مهم این است که خواستن مهم است، اما این زمانی است که این قاتلین در بین آنان نباشد، دست کسی از آنان نباشد، این‌ها، آن مسایلی اند که شک‌ها را پیدا می‌کند".
از سویی هم ضمیر ساپی خبرنگار آزاد در مورد قضیه کشته شدن الیاس داعی و وضعیت کنونی خبرنگاران می‌گوید، اکنون هیچ تضمینی در مورد مصئونیت خبرنگاران نیست:
“ما و شما دیدیم که خبرنگاران ماه‌ها در بندی خانه‌ها بندی بودند و اکنون هم بعضی‌ها بندی اند، به دوسیه‌های قتل خبرنگاران گذشته رسیده‌گی نشده، که مثال خوبش الیاس داعی، یما سیاوش، مینه منگل و نعمت روان اند که به دوسیه‌های قتل شان رسیده‌گی نشده است”.
شماری از نهادهای حامی خبرنگاران و رسانه‌ها هم انتقاد می‌کنند که بشمول قضیه قتل الیاس داعی، دوسیه‌های قتل بسیاری از خبرنگاران بی سرنوشت مانده است.
ظریف کریمی مسوول دفتر نی"حمایت کننده رسانه‌های آزاد افغانستان" در این مورد گفت:
" از حکومت افغانستان و جامعه جهانی خواستار این شدیم تا که قضایای خشونت علیه خبرنگاران پایان یابد و قضایای قتل خبرنگاران بررسی شود و افرادی که متهم هستند به پنجه قانون سپرده شوند تا عدالت تامین شود".
افغانستان از سوی کمیته مصئونیت خبرنگاران، منطقه بد برای خبرنگاران محسوب می‌شود، جای‌که به گفته این کمیته، اکنون خبرنگاران زیر فشارهای شدید اند و نمی توانند کار خود را بگونه آزاد به پیش ببرند.
