ده ها دانش آموز بالاتر از صنف شش در مکتب های دخترانه برای رهایی از خانه نشینی و فشارهای روانی، به آموختن نقاشی روی آورده اند.
شماری از این دختران می گویند که مسدود ماندن مکتب ها از سوی طالبان، آنان را از کاروان دانش دور نگهداشته است.
بیست دختر دانش آموز دریکی ازمناطق شهرهرات گرد یک میز کلان نشسته اند و نقاشی می کنند.
در اطراف صنف نقاشی، تابلوهای از چهره های زنان و مردان افغان آویزان شده.
دختران دانش آموز بالاتر از صنف شش برای نجات از خانه نشینی و فشارهای روانی ناشی از مسدود ماندن مکتب های دخترانه ازسوی حکومت طالبان، به آموختن نقاشی روی آورده اند.
نزدیک به یک سال می شود که صد ها هزار دختر افغان به مکتب نرفته اند.
لیلی آرمان ۱۷ ساله دانش آموز صنف دوازده٬ یکی از این دختران است.
او دو ماه می شود که به این صنف نقاشی میاید و اکنون می تواند که چهره انسان و مناظر طبیعی را با نقاشی به تصویر بکشد.
آرمان می گوید که پس از آمدن به صنف نقاشی، فشارهای روانی به خاطر بسته شدن مکتبش کاهش یافته و بار دیگر به زندگی امیدوار شده است.
" محدودیت ها خیلی زیاد است ولی ما با هنر در برابر این محدودیت ها مبارزه می کنیم. می خواهم بگویم که در خانه نمی نشینیم و چیزی را که طالبان می خواهند قبول نداریم و می خواهم به سبک و شیوه خود زندگی کنم."
بسیاری از دختران با انگیزه بسیار بالا همه روزه به این صنف نقاشی میایند.
اسما پانزده ساله دانش آموز صنف دهم یکی دیگراز این دختران است.
او می گوید که پنج ماه می شود به آموختن نقاشی روی آورده است.
"هیچ وقتی نمی خواهم که در خانه باشم و می خواهم هر کاری که دلم بخواهد انجام بدهم. مکتب ها به روی ما بسته شد و از روزی که امارت اسلامی آمده است این گروه می خواهد که زنان در جامعه نباید فعالیت داشته باشند اما من می خواهم یکی از زن هایی باشم که در جامعه فعالیت کنم برای وطن خود."
این صنف نقاشی برای دانش آموزان محروم از مکتب، از سوی مرکز هنری فرهنگ در شهر هرات برگزار شده است.
علی فرهنگ مسئول این مرکز هنری است که خود به دختران نقاشی آموزش می دهد.
او یکی از نقاشان مطرح هرات است و بیش از یک دهه می شود مصروف فعالیت های هنری است.
فرهنگ می گوید، هفتاد دختر دانش آموز در وقت های متفاوت دراین مرکز هنری مصروف آموختن نقاشی اند.
آرمان یکی از دانش آموزان : با آمدن به صنف نقاشی، فشارهای روانی به خاطر بسته شدن مکتب کاهش یافته است.
به گفته او، با مسدود ماندن مکتب های دخترانه، شمار شاگردان صنف نقاشی روز به روز بیشتر می شود.
:" بعد از آن که دروازه های مکاتب به روی دختران بسته شد، دختران نقاشی را یک وسیله برای بروز احساسات و عواطف درونی شان دیدند. آنان در این شرایط بحرانی برای خود فرصت ساختند و آمدند نقاشی میاموزند."
طالبان پس از حاکم شدن دوباره در افغانستان، دوره های لیسه و متوسطه مکتب های دخترانه را در سراسر افغانستان مسدود کردند.
با وجود فشارهای بین المللی، هنوز طالبان هیچ برنامه عملی برای بازگشایی مکتب های دخترانه ندارند.
با مسدود ماندن مکتب ها، امید و آرزوی میلیون ها دختر افغان به یاس مبدل شده است.
اما برخی از دختران مانند لیلی و اسما در خانه ننشسته و جای خالی صنف های مکتب را، با صنف های آموزش نقاشی پر کرده اند.
