زنان صنعت پیشه در ولایت غور میگویند که تولیدات دستی آنان بازار فروش ندارد و حکومت طالبان از آنها حمایت نمیکند.
فرزانه ۲۳ ساله یکی از ده ها زنی صنعت پیشه است که از سه سال به این سو در شهرک امیر شنسب شهرفیروز کوه مرکز ولایت غور مصروف صنایع دستی است.
او به رادیو آزادی گفت که قبل برگشت طالبان به قدرت در افغانستان مخارج خانواده هشت نفری اش را از طریق صنایع دستی تامین میکرد اما حال تولیدات اش بازار فروش ندارد.
"کرشنیل میکنیم، خیاطی میکنیم، گل دوزی میکنیم، خامک دوزی میکنیم روی بکسی و روی شالی میدوزیم .فعلن وضعیت کار خیلی ضعیف است وما در خانه نشسته هستیم هیچ کار وکسب نمیشود همینطور مانده‌ایم. نفقه بسیار کم بسیار ضعیف بسیار به سختی بسیار به بیچاره‌گی به پیش می رود. "
وی میگوید که قبل از سقوط حکومت جمهوری کار و بار بسیار خوب و مصارف خانه و فرزندان را پیدا میکرد٬ اما حالا کار به سختی یافت میشود و روزگار نیز با مشکلات به همراه است.
او گفت که قبلا از طریق تولیدات دستی اش روزانه ۵۰۰ تا ۶۰۰ افغانی درآمد داشت اما حال با مشکلات اقتصادی روبرو است .
بی‌بی حور ۲۵ ساله یکی دیگری از زنان صنعت پیشه در غور است که از مشکل مشابه سخن می گوید.
او به رادیو آزادی گفت که قبل از بازگشت طالبان به قدرت کار و بار اش رونق داشت و چرخ زندگی خانواده ده اش را به خوبی می چرخاند.
"به حکومت گذشته خیاطی داشتیم خامک داشتیم کرشنیل داشتیم. در حدود چهار الیٰ پنج سال میشود که کار ما همین است. قبل از سقوط حکومت کار وبار ما بسیار خوب پیش میرفت ولی حالا هیچ کاری نیست که بکنیم چون طالب ها خوش ندارند که زنان پیشرفت کنند و زنان کار کنند دخترها مکتب بخوانند، دروازه های مکتب ها را بسته است ، کار وبار نیست که کسی کار کند ."
او افزود که طالبان از زنان تجارت پیشه حمایت نمیکنند و زندگی کردن برایش دشوار شده است.
سیما سیرت فعال حقوق زن در غور به رادیو آزادی گفت که فعالیت های زنان تجارت پیشه متوقف شده و اکثر شان با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم میکنند.
"زنان صنعت پیشه متأسفانه در کل از فعالیت های صنعتی شان بازماندند بخاطریکه نظام فعلی هیچ برنامه وهیچ علاقه برای کار زنان ندارند. وبرای فعلن زنان خانه نشین شدند وضعیت اقتصادی شان بی نهایت خراب است واکثریت زنان که فعالیت صنعتی داشتند از این طریق پول بدست می‌آوردند ونان آور خانواده های شان بودند ولی امروز در قعر روزگار دست وپنجه نرم میکنند وزندگی دشواری دارند. "
اما در این حال عبدالحی زعیم سرپرست اداره اطلاعات و فرهنگ طالبان در غور به رادیو آزادی گفت که آنها یعنی طالبان کدام برنامه ای برای حمایت زنان تجارت پیشه روی دست ندارند .
"هیچ برنامه نیست کدام برنامه نداریم که شرکت باز کنیم، ولایت غور یک ولایت بسیار ضعیف است از نگاه اقتصادی و راه های مواصلاتی هم برابر نیست که مثل هرات و دیگر ولایات صنعت اش پیشرفته باشد.صنعت مردان همین حالا مشکل است کار وترتیب شان برابر نیست چه برسد برای زنان که صنعت کاری برای شان مهیا شود."
زنان صنعت پیشه در غور مثل فرزانه و بی بی حور که اکنون از نبود بازار فروش تولیدات دستی شان شکایت دارند از حکومت طالبان نیز می خواهند که از آنها حمایت کنند .
"من خوب بودم از دست و پنجه خود کار میکردم کورس خیاطی داشتم کورس سواد آموزی داشتم ونفقه خانه را پیدا میکردم اما حالا هیچ آدم های غریب وبیچاره هستیم هیچ کار وبار نیست که نفقه را بچلانیم مواد خوراکه ومواد سوخت خود را پیدا بکنیم حالا حیران ماندیم که چی‌کار کنیم. به حکومت طالب فروشات نیست از زنان هیچ پرسان نمیکنند که زنان کار وکسب دارند یا ندارند."
