هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) با استقبال از آزاد شدن پروانه ابراهیم خیل در توییتی گفت که از گزارش‌های دلگرم کننده در مورد آزادی چهار فعال زن استقبال می‌کند.
یوناما افزوده که امنیت این زنان نگرانی جدی است و ملل متحد به ادامۀ تلاش‌ها برای حمایت از حقوق همه افغان‌ها متعهد است.
دیپلمات‌های ارشد امریکایی و نمایندۀ خاص آنها توماس وست نیز از طالبان در شهر اسلو خواسته بودند تا این فعالان را آزاد کنند.
طالبان تا نشر این گزارش در مورد آزادی پروانه اظهار نظر نکرده اند، اما منابع نزدیک به پروانه تایید کردند که او پس از سه هفته ناپدید بودن، آزاد شده است.
بعد از آزادی پروانه، گزارش‌هایی نشر شد که طالبان تمنا زریاب پریانی یک فعال دیگر زن و سه خواهرش را نیز آزاد کرده اند، اما بعداً این گزارش‌ها رد شد.
در این حال شماری از فعالان می‌گویند، طالبان باید از خاموش ساختن صدای زنان دست بردارند.
صاحبه رحیمی یک فعال حقوق زنان شام گذشته به رادیو آزادی گفت: "فکر نمی‌کنیم که طالبان تغییر پذیر باشند. فقط به خاطر منافع خود و اینکه روند به رسمیت شناختن شان تسریع شود، بعضی کارهای نمایشی را انجام می‌دهند."
بسیاری از منتقدان می‌گویند، طالبان در حال خاموش ساختن صداهای مخالف شان هستند.
طالبان تا هنوز دستگیری و توقیف فعالان زن را رسماً تایید نکرده اند.
اما امیرخان متقی سرپرست وزارت امور خارجه حکومت طالبان دیروز هنگام ملاقات با عبدالسلام رحیمی یک مقام حکومت سابق، این دستگیری ها را یک امر طبیعی دانست: "گاهی در سفرهای خارجی از من می‌پرسند که شما روزنامه نگار یا شخص دیگری را دستگیر کرده اید. من می‌گویم کشوری را در دنیا نشان دهید که حتی یک نفر در آن دستگیر نمی‌شود."
با تسلط طالبان بر افغانستان در اواسط ماه اگست ۲۰۲۱، بسیاری از کارمندان زن از کار منع شده اند و مکاتب دختران بالاتر از صنف ششم هم در بیشتر مناطق افغانستان مسدود اند.
در روزهای آغازین تسلط طالبان بر افغانستان، بسیاری از فعالان زن اعتراضات شان را به طور علنی انجام دادند که با خشونت طالبان مواجه شد و منجر به ناپدید شدن شماری از رهبران این اعتراضات گردید. این حرکت عکس‌العمل‌های گسترده ملی و بین‌المللی را برانگیخت.
آرش همایون
