خاطرات تلخ ۷ ثور هنوز هم در اذهان مردم زنده است

با گذشت سی و هشت سال از کودتای هفت ثور هنوز هم مردم خاطرات این کودتا را فراموش نکرده‌اند.

شماری از افغان‌‎ها روز سه شنبه در صحبت با رادیو آزادی هفت ثور را در تاریخ افغانستان یک روز سیاه و ناخوشایند عنوان کردند.

به باور شماری از افغان‌ها، آغاز کودتاه هفت ثور سر آغاز بدبختی‌ها در افغانستان بوده و آنان پس از این کودتاه شاهد بی عدالتی‌های زیادی از سوی مسئولان حکومت وقت بوده‌اند.

محمد آصف مالستانی یکی از افغان‌ها روز سه شنبه در صحبت با رادیو آزادی گفت: وی شاهد بوده‌است که پس از کودتای هفت ثور حکومت مردم را به زور به زندان‌ها می‌انداختن.

وی گفت:

"این یک روزیست که باند حزب دموکراتیک خلق افغانستان به حمایت مالی و نظامی اتحاد جماهیر شوروی سابق سر قدرت آمد و اینها هر آنکس که مخالف رژیم بود از جاده ها، خانه ها و دفاتر شان بردند در زندان ها انداختن و حتی زنده به گور کردند و برخی‌ها بدون اینکه جرم شان مشخص باشد، زنده به گور کردند."

نوریه وصال یکی از زنانی است که بخاطر همکاری با مجاهدین از سوی حکومت کمونیستی زندانی شده و یکی از خاطرات اش را در جریان حبس بودن اش در زندان پلچرخی قصه می‌کند.

وی گفت:

"در همان سال ها رفتم به زندان پلچرخی و در آن زندان یک چند نفر بودند که زنان زندانی بودند و حتی شماری از اطفال همراه شان بود و از راه گرفته بودند زنان کوچی را که سلاح انتقال می‌دادند و ما می‌دیدیم که معلمین را با لباس معلمی آورده بودند، از ترق های دروازه های چوبی آن زمان ما می‌دیدیم."

اما حامیان کودتاه هفت ثور و مسئولان حکومت کمونیستی این کودتا را موفق خوانده و از آن حمایت می‌کنند

شهنواز تنی به سمت‌های مختلف نظامی بخصوص به حیث وزیر دفاع در حکومت کمونیستی سابق اجرای وظیفه کرده‌است، وی هدف از کودتا هفت ثور سال ۱۳۵۷ را آوردن اصلاحات و بهبود زندگی مردم می‌داند.

آقای تنی که روز سه شنبه با رادیوآزادی صحبت می‌کرد نظرش را در مورد این روز چنین بیان کرد:

" یک قیام موفقانه بود که توسط حزب دموکراتیک خلق افغانستان صورت گرفت و این تحول سیاسی به یک مقصد خوب بود اما مخالفان داخل کشور طور خاص کشورهای غربی جلو رشد و انکشافات سیاسی در افغانستان گرفتند، با وجود اینکه این اقدامات و اصلاحات مترقی بودند و به نفع مردم عوام بود ولی به نتایج نهایی نرسیدند."

آقای تنی ایجاد برخی مشکلات در داخل نظام و تجاوز شوروی وقت را نیز عامل شکست حکومت کمونیستی در افغانستان می‌داند و می‌گوید: آنان با مداخله شوروی وقت موافق نبودند.

به اساس اسناد نشر شده، سی و هشت سال قبل از امروز صبح روز پنجشنبه هفتم ثور خبر مرگ سردار محمد داود خان از طریق رادیوی ملی منتشر گردید.

با آنکه نشر این خبر، خلقی ها را خوشنود ساخت اما شماری از رهبران پیشین جهادی می‌گویند: این مسئله با عوض کردن رنگ تاریخ معاصر کشور مشکلات زیادی را در افغانستان ایجاد کرد و عکس‌العمل های را به دنبال داشت.

محمد امین وقاد یکی از شخصیت‌های جهادی پیشین می‌گوید که کودتای هفت ثور از سوی حزب دموکراتیک خلق افغانستان و کسانی که از طرف شوروی پیشین و "کی جی بی" تربیه شده بودند بر خلاف محمد داود خان رئیس جمهور وقت صورت گرفت.

آقای وقاد می‌گوید که محمد داود خان همراه با اعضای خانواده‌اش از بین رفت و همه چیز دگرگون گردید.

وی گفت:

"این کودتاه تمام قوانین و موازین و تعاملات سیاسی را که در تغییر نظام‌ها مراعات می‌گردید را از بین برده و جریاناتی که امروز در افغانستان وجود دارد و از آن سی و هشت سال می‌گذرد بنیاد ها و عوامل اصلی آن از هفت ثور آغاز شد که به اشکال مختلف تا حال ادامه دارد."

هر چند مقامات حکومت کمونیستی تجاوز شوروی وقت را خلاف خواست‌های نظام وقت می‌دانند، اما باورها بر این است که این حکومت به حمایه شوروی وقت حرکت کرده و دست به اذیت و آزار مردم زد.

محمد امین وقاد می‌گوید که کودتای هفت ثور در جریان چهارده سال مشکلات زیادی را برای مردم ببار آورد که به گفته وی نزدیک به یک و نیم میلیون تن کشته، پنج میلیون تن مهاجر و ده‌ها هزار تن معلول گردیدند.

وی می‌گوید که قیام‌های مردم در گوشه و کنار کشور به شمول هرات و کابل بر علیه نظام و تجاوز شوروی وقت صورت گرفته و مجاهدین نیز برای نجات کشور دست به اقدام شدند.

از سوی هم غازی نواز تنی رئیس شورای همبستگی اقوام افغانستان تائید می‌کند که کودتای هفت ثور به خیر مردم نبوده و به همین دلیل صف‌های از مجاهدین در گوشه و کنار افغانستان ایجاد گردید.

وی گفت:

"این مقاومت ها در پکتیا، هرات، کابل صورت گرفت به طرف مشرقی که خانواده‌های بسیار خوب وجود داشت رهبرانی که در آن وقت قوماندان عبدالحق بود، از طرف ما جلال الدین حقانی بود و مردم سابق حزب اسلامی بودند که این مقاومت را ایجاد کردند و این قیام، افغانستان شمول گردید."

قشون سرخ شوروی وقت که در ماه جدی سال ۱۳۵۸ وارد افغانستان شده بود پس از نزدیک به یک دهه حضور در افغانستان مجبور به ترک این کشور شدند.

بعداً حکومت کمونیستی به رهبری داکتر نجیب الله نیز به شکست مواجه گردیده و سر انجام مجاهدین در هشتم ثور سال ۱۳۷۱ به قدرت رسیدند.

کسانیکه از آن زمان درد های بر دل داشته و از شکنجه و دوری عزیزان شان رنج می‌برند از حکومت فعلی می‌خواهند تا برای آرامش زندگی شان تلاش کرده و اجازه ندهند تا افغانستان یکبار دیگر به گذشته باز گردد.

گزارش: جاوید حسن زاده