Кеше бір пікір оқып қалдым: «қанша жерден диктатор болса да, ибалы қазақ Назарбаевты мұншалықты ту-талақай етпейді деп ойлаймын» депті бір қазақ. Кім біледі...
Қоғамдық көлікте жүйке сыр беретін уақыттар аз болмайды. Көршіңіздің өтінішіне құлақ асып, орындауға тырысыңыз.
Ал, аңқау қазақтар, ауыздарыңнан су ағып, ХХІ ғасырдың жаңаша ертегілерін тыңдай беріңдер! Ертең, ертең ертеңдер… «Қазақстан–2020… 2030… 2040…» Әлди, әлди, әлди…
«Қайда барсаң да, Қорқыттың көрі» дегендей, қайда барсақ та «қазақтардың техникаға бейімі жоқ, қолынан түк келмейді!» деген сөзді естіп қаламыз.
...Сенің өлер алдыңдағы жағдайың маған беймәлім, Стив! Туиттерде сенің атың тренд болып тұр дәл қазір. Демек, бұл бүкіл әлем сені жоқтап, қайғырып жатыр дегенді білдіреді. Өзің де бір жүрген тренд едің, өлімің де тренд болды.
Жеке өзім пәлсапалық күйзеліспен бардым десем де болғандай, себебі үкіметтен қаржы алып – қалайша «үкіметтік емес» деген айдар алуға болатынын түсінгім келді.
Осы сөзді естігенде көңіл аудармаушы едім. Шынымен де бұл сөздің жаны бар секілді. Себебі қазір тамыр-таныстықпен, «әке-көкемен» ғана жұмысқа орналаса аласың.
Тіпті үйден кіріп шыққанда бәрімізге арсылдай үріп, шынжырларын салдырлата, азу тістерін ақсита шабынып зәремізді алды. «Шық! Шық!» деген қазақы сөзді ұғатын Тайсон ба?!
Қатты асығыспын. Өте қатты. Қарға адым жер болса да такси ұстап тез жетуім керек. Саусағымды шошайтқанымша болған жоқ, бірінші жолақта келе жатқан көліктің алдын кесе өтіп, дәл жаныма ақ "Мерседес" шиқ етіп тоқтай қалды.
Бұрындары ұрлықты жасырын істеуші еді. Қазір ашықтан-ашық ұрлайтын заманға жетіппіз. Бүгін жұмысқа келе жатып сондай жайтқа куә болдым.
Тағы
