«Հրապարակի» խմբագիրը գրում է. - « Երեկ մեր ժողովուրդը հերթական, ըստ իս, անիմաստ հրճվանքն ապրեց. Կազանում Ղարաբաղի հետ կապված որեւէ փաստաթուղթ չստորագրվեց: Ոմանք, անշուշտ, կառարկեն ինձ՝ ինչո՞ւ անիմաստ, ավելի լավ է ոչինչ չստորագրվի, քան մեզ համար աննպաստ փաստաթուղթ ստորագրվի: Համաձայն եմ՝ եթե դա չի նշանակում ընդամենը այս տանջալից ու անորոշ սպասումի երկարաձգում, այս չավարտված ու ամեն օր մեզնից նորանոր զոհեր խլող պատերազմի շարունակություն, այս մեկուսացված ու կոմունիկացիաներից զուրկ, փակ սահմաններով ու բնատնտեսության կանոններով գոյատեւման խորացում: Ժամանակ ձգելը կարող է մեն մի իմաստ ունենալ՝ եթե ժամանակ շահելով, իրավիճակը հօգուտ մեզ ենք ծառայեցնում: Անկեղծ ասած՝ չեմ կարծում, թե այդպես է»:
