Իսրայելցի ականավոր գիտնական Յաիր Աուրոնը 2017թ. դեկտեմբերի 21-ին պաշտոնապես դիմել է Իսրայելի արտաքին գործերի նախարարություն՝ պահանջելով բոլոր ներքին փաստաթղթերը այն համաձայնագրերի և պարտավորությունների վերաբերյալ, որոնք Իսրայելի պետությունը ստանձնել է Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ Հայոց ցեղասպանությունը չճանաչելու հարցում:
Ընկերս մեկնաբանել էր՝ «Սուրբ Մովսեսը կարող էր այս խոսքերը հեշտությամբ գրել մեր հայ հոգևորականների, ղեկավարների, եկեղեցու, դատավորների, կազմակերպությունների և մեր մասին այսօր՝ 2017 թվականին, ինչպես դա արել է 5-րդ դարում»:
Անցյալ շաբաթ թուրք դատախազները հայտարարեցին, որ իրենք հետաքննում են Էրդողանի դեմ մեղադրանքները: Այնուամենայնիվ, ինչպես հայտնի է, ոչ մի դատավոր չի համարձակվի հաստատել, որ Էրդողանը մեղավոր է որևէ հանցագործության համար, հաշվի առնելով, որ շատ դատավորներ պաշտոնազրկված են կամ կալանավորված Թուրքիայի նախագահի ցանկությունները չկատարելու համար:
Թուրքիայի նախագահ Էրդողանը «օրհնություն» է բոլոր նրանց համար, որոնք դեմ են թուրքական բռնատիրությանը և մարդու իրավունքների զանգվածային խախտումներին:
Հետաքրքիր է, որ 2010թ. հունիսին, մինչ Թուրքիայի հետ Թորոսյանի PR պայմանագրի ստորագրումը, նա հակաթուրքական բողոքի ցույց էր կազմակերպել Մանհեթենում, թուրքական մարդասիրական նավատորմի վրա իսրայելցի զինվորների հարձակումից հետո:
Եթե Թորոսյանը իրոք հայ է, ապա նա ինչպե՞ս կարող էր PR անել Թուրքիայի համար։ Սակայն ավելի կարևոր է, թե ինչպե՞ս կարող էր Թուրքիան վարձել նրան՝ հաշվի առնելով Զորթյանի փորձը։
Մի քանի տարի շարունակ Ստամբուլում խոշոր վեճ էր հասունանում պոլսահայ համայնքի անդամների միջև՝ Հայոց նոր պատրիարքի ընտրության ծրագրերի շուրջ:
Դեռևս 2013թ. օգոստոսին ես մի հոդված էի գրել՝ «Արցախ այցելողների Բաքվի սև ցուցակը օգտակար է Հայաստանին, վնասակար՝ Ադրբեջանին» վերնագրով, լուսաբանելով ադրբեջանցի պաշտոնյաների տխմարությունը՝ մարդկանց սև ցուցակում ընդգրկելու համար, որոնք առանց Ադրբեջանի թույլտվության այցելում են Արցախ:
Ես կառաջարկեի Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոսարանին հրապարակել իր դատական հայցի ամբողջական փաստաթղթերը, այդ թվում՝ 600-էջանոց դիմումը Թուրքիայի Սահմանադրական դատարան և 900-էջանոց հայցադիմումը Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան, ինչպես նաև դրանց պատասխանները։ Ի վերջո, սա մասնավոր հայց չէ, այլ առնչվում է Թուրքիայից հայ ժողովրդի կալվածքների պահանջներին:
Ես ցանկանում եմ այս հոդվածը նվիրել անցյալ ամիս իր մահկանուցուն կնքած իմ սիրելի դպրոցական ուսուցչուհուն՝ Օլիվիա Բալյանին, որն իր ազնիվ քայլով փոխեց իմ կյանքը:
Բեռնել ավելին