На гэтыя пытаньні адказвае рэдактар Часопіса “Архэ” Валер Булгакаў.
Цыганкоў: “Пра што кажа выбар Пуціна, якой можа стаць палітыка Расеі ў найбліжэйшыя гады? У якой ступені менавіта Дзьмітры Мядзьведзеў будзе яе вызначаць?”
Асоба Мядзьведзева на чале Расеі, відавочна, ня будзе палохаць заходніх інвэстараў – магчыма, наадварот, будзе прыцягваць глыбейшую інтэграцыю Расеі з заходняй эканамічнай супольнасьцю.
Што тычыцца другога пытаньня – наколькі гэтая фігура самастойная і ці валодае патэнцыялам для ўласнай палітычнай гульні, то досьвед расейскай палітыкі паказвае, што немагчыма гарантаваць, што чалавек, стаўшы першай асобай у дзяржаве, не пачне гуляць уласную гульню і больш за тое, ня будзе імкнуцца легітымізаваць свой статус праз збэшчваньне іншых былых кіраўнікоў”.
Цыганкоў: “Якой можа быць палітыка Мядзьведзева ў дачыненьні да Беларусі? Якую лінію можа праводзіць чалавек з ягонай біяграфіяй, адукацыяй, палітычным “бэкграўндам”?
Булгакаў: “Я б сказаў, што лёс саюзнай дзяржавы цяпер на валаску. Спадара Лукашэнку і ўсю палітычную адміністрацыю Беларусі чакаюць цяжкія часіны. Бо існуе вялікая верагоднасьць таго, што дагэтулешнія правілы гульні і ўзаемаадносінаў будуць досыць радыкальна перагледжаныя. Магу меркаваць, што Мядзьведзеву ня будзе патрэбна так званая “саюзная дзяржава” для легітымацыі ці ўмацаваньня свайго статусу на расейскай палітычнай сцэне.
Статус-кво, якое больш пажаданае беларускаму закасьцянеламу палітычнаму рэжыму, будзе парушанае. Якім чынам, якія праявы парушэньня гэтага статус-кво мы будзем назіраць, -- гэта пытаньне адкрытае. Але я думаю, ня будзе таго, “што раньш было”. Таму пэўныя неспадзяванкі, правісаньні у так званых “саюзных адносінах” нас чакаюць наперадзе.
Расея ў адносінах будзе прэтэндаваць на статус вядучага і ставіць Беларусь у статус вядзёнага, будзе спрабаваць паставіць Лукашэнку на тое месца, якое бачыцца аналітыкам і палітыкам з Крамля”.
