"На кожную акцыю па пяць рублёў"
Віктар Прусевіч, начальнік кацельнай сумеснай беларуска-кіпрскай фабрыкі “Іўкон”, што месьціцца ў Івянцы распавядае, што працоўныя ў часе прыватызацыі атрымалі акцыі. Хто колькі – у залежнасьці ад стажу працы і пасады.
“Быў сход акцыянэраў і было рашэньне: выплачваць дывідэнды акцыянэрам. На кожную акцыю па пяць рублёў акцыянэрам. Чыста сымбалічна. Але тым самым бачым, што прадпрыемства ня стратнае. Дарэчы, за мінулы год, я ня ведаю, ці былі нават выплаты. Былі толькі аднаразовыя выплаты. Але ў любым выпадку, пяць рублёў на акцыю. Можна падлічыць, што гэта за выплаты. Пяць тысяч, усё ў гэтых памерах”.
"Калі ты ўкладаеш грошы, ты павінен разумець, што рызыкуеш"
Эканаміст Сяргей Балыкін кажа: укладаючы грошы ў любое прадпрыемства, трэба быць падрыхтаваным, што калі-небудзь выплаты могуць спыніцца:
“Набываючы акцыі ці нейкім чынам атрымліваючы іх ва ўласнасьць, кожны чалавек павінен разумець: ён рызыкуе, ён укладае свае грошы ў па сутнасьці прадпрымальніцкае аб’яднаньне, у дзейнасьць. Як увогуле выплачваюцца дывідэнды? Дывідэнды – гэта ж ня грошы, не працэнты, якія плацяць па грашовых укладаў. Гэта грошы, якія застаюцца ў прадпрыемства пасьля атрыманьня прыбытку, сплаты ўсіх падаткаў і інвэставаньня ў разьвіцьцё. Калі ў прадпрыемства ідуць справы кепска, альбо калі прадпрыемства траціць шмат на сваё разьвіцьцё, то і дывідэнды будуць невялікія. А можа іх ня быць увогуле”.
Карэспандэнт: “То бок, укладаючы сродкі, трэба рыхтавацца, што выплатаў увогуле можа ня быць?”
“Гэта ж прынцып любога бізнэсу. Калі ты ўкладаеш грошы, ты павінен разумець, што рызыкуеш. Калі разумна ўкладаеш грошы, то атрымліваеш прыбытак. А калі неразумна, то губляеш гэтыя грошы. Гэта і ёсьць рынкавая эканоміка. Але, на жаль, у нас гэтая рынкавая эканоміка яшчэ неяк адкарэктаваная дзяржавай. І ня ў лепшы бок”.
"Умяшалася дзяржава, улезьлі, спаскудзілі, згадзілі, і ўсё, няма нічога”
Былы кіраўнік саўгасу "Дрыбінскі" Мікалай Юркоў колісь “падпісаўся” на акцыі аднаго з малочных заводаў на Віцебшчыне. Нейкі час таму дзяржава спыніла падтрымку малаказавода. Спадар Юркоў болей дывідэндаў не атрымлівае.
“Тое, што тычыцца сельскай гаспадаркі, то зараз нічога няма. Але ў мяне ёсьць яшчэ ад колішніх часоў акцыі “Прыёрбанку”. Цяпер ня ведаю, як там і што, але леташні і пазалеташні год атрымліваў нядрэнна. Зрэшты ня шмат акцый было, дзесьці каля 600. Але летась, прыкладам, каля 170 тысяч рублёў атрымаў. І гэта ўжо нешта. А так і на тыя акцыі, “малочныя”, калісьці мы атрымлівалі – як быў Дрыбінскі завод, акцыянэрнае таварыства. Ну, а потым умяшалася дзяржава, улезьлі, спаскудзілі, згадзілі, і ўсё, няма нічога”.
Віктар Прусевіч, начальнік кацельнай сумеснай беларуска-кіпрскай фабрыкі “Іўкон”, што месьціцца ў Івянцы распавядае, што працоўныя ў часе прыватызацыі атрымалі акцыі. Хто колькі – у залежнасьці ад стажу працы і пасады.
“Быў сход акцыянэраў і было рашэньне: выплачваць дывідэнды акцыянэрам. На кожную акцыю па пяць рублёў акцыянэрам. Чыста сымбалічна. Але тым самым бачым, што прадпрыемства ня стратнае. Дарэчы, за мінулы год, я ня ведаю, ці былі нават выплаты. Былі толькі аднаразовыя выплаты. Але ў любым выпадку, пяць рублёў на акцыю. Можна падлічыць, што гэта за выплаты. Пяць тысяч, усё ў гэтых памерах”.
"Калі ты ўкладаеш грошы, ты павінен разумець, што рызыкуеш"
Эканаміст Сяргей Балыкін кажа: укладаючы грошы ў любое прадпрыемства, трэба быць падрыхтаваным, што калі-небудзь выплаты могуць спыніцца:
“Набываючы акцыі ці нейкім чынам атрымліваючы іх ва ўласнасьць, кожны чалавек павінен разумець: ён рызыкуе, ён укладае свае грошы ў па сутнасьці прадпрымальніцкае аб’яднаньне, у дзейнасьць. Як увогуле выплачваюцца дывідэнды? Дывідэнды – гэта ж ня грошы, не працэнты, якія плацяць па грашовых укладаў. Гэта грошы, якія застаюцца ў прадпрыемства пасьля атрыманьня прыбытку, сплаты ўсіх падаткаў і інвэставаньня ў разьвіцьцё. Калі ў прадпрыемства ідуць справы кепска, альбо калі прадпрыемства траціць шмат на сваё разьвіцьцё, то і дывідэнды будуць невялікія. А можа іх ня быць увогуле”.
Карэспандэнт: “То бок, укладаючы сродкі, трэба рыхтавацца, што выплатаў увогуле можа ня быць?”
“Гэта ж прынцып любога бізнэсу. Калі ты ўкладаеш грошы, ты павінен разумець, што рызыкуеш. Калі разумна ўкладаеш грошы, то атрымліваеш прыбытак. А калі неразумна, то губляеш гэтыя грошы. Гэта і ёсьць рынкавая эканоміка. Але, на жаль, у нас гэтая рынкавая эканоміка яшчэ неяк адкарэктаваная дзяржавай. І ня ў лепшы бок”.
"Умяшалася дзяржава, улезьлі, спаскудзілі, згадзілі, і ўсё, няма нічога”
Былы кіраўнік саўгасу "Дрыбінскі" Мікалай Юркоў колісь “падпісаўся” на акцыі аднаго з малочных заводаў на Віцебшчыне. Нейкі час таму дзяржава спыніла падтрымку малаказавода. Спадар Юркоў болей дывідэндаў не атрымлівае.
“Тое, што тычыцца сельскай гаспадаркі, то зараз нічога няма. Але ў мяне ёсьць яшчэ ад колішніх часоў акцыі “Прыёрбанку”. Цяпер ня ведаю, як там і што, але леташні і пазалеташні год атрымліваў нядрэнна. Зрэшты ня шмат акцый было, дзесьці каля 600. Але летась, прыкладам, каля 170 тысяч рублёў атрымаў. І гэта ўжо нешта. А так і на тыя акцыі, “малочныя”, калісьці мы атрымлівалі – як быў Дрыбінскі завод, акцыянэрнае таварыства. Ну, а потым умяшалася дзяржава, улезьлі, спаскудзілі, згадзілі, і ўсё, няма нічога”.
Паводле Дзяржаўнага камітэту каштоўных папераў, з 886 акцыянэрных таварыстваў летась з акцыянэрамі разьлічыліся 445. Агульная сума чыстага прыбытку, заробленага рэнтабэльнымі таварыствамі, склала амаль 80 трыльёнаў рублёў. Пры гэтым на выплату дывідэндаў пайшло 4,5 трыльёны рублёў.
