Яраслаў Ганчароў, заснавальнік кампаніі, якая распрацавала мабільную праграму FaceApp, у інтэрвію Forbes адказаў на прэтэнзіі старшыні дэмакратаў у Сэнаце ЗША Чака Шумэра.
FaceApp перажывае другую хвалю папулярнасьці: з дапамогай праграмы многія карыстальнікі сацыяльных сетак «састарваюць» або «малодзяць» свае фота, «мяняюць пол» або іначай упрыгожваюць здымкі. Каб зрабіць гэта, трэба даць праграме доступ да сваіх фота.
Паводле стваральніка, сэрвэры праграмы знаходзяцца не ў Расеі — пераважна ў Амэрыцы. Forbes праверыў зьвесткі хостынгаў, гэта падобна да праўды. Але FaceApp (як і многія іншыя мабільныя праграмы) просіць дазвол доступу да фота на апараце, распрацоўшчыкі (якія знаходзяцца ў расейскім Санкт-Пецярбургу) тэарэтычна могуць самі праглядаць здымкі карыстальніка.
Ганчароў кажа, такога не бывае, ды й праграма не аналізуе ўсе фота на апараце карыстальніка, а адсылае на сэрвэр толькі тое, што сам ён выбраў.
«Мы можам захаваць запампаванае фота ў воблаку, — тлумачыць Ганчароў. — Галоўнай прычынай гэтага ёсьць прадукцыйнасьць і трафік: мы хочам пераканацца, што карыстальнік не запампоўвае фота паўторна для кожнай апэрацыі рэдагаваньня. Большасьць выяў выдаляюцца з нашых сэрвэраў цягам 48 гадзінаў з даты запампоўкі».
Ён дадае, што FaceApp не перадае зьвестак трэцім кампаніям, а карыстальнік можа папрасіць выдаліць усе здымкі, што захоўваюцца на сэрвэры, праз налады і кнопку «report a bug», пазначыўшы ў тэме паведамленьня слова «privacy».
У сераду кіраўнік дэмакратаў у Сэнаце ЗША Чак Шумэр заклікаў Фэдэральнае бюро расьсьледаваньняў і Федэральную гандлёвую камісію ЗША правесьці расьсьледаваньне адносна FaceApp у «пляне нацыянальнай бясьпекі і абароны прыватнага жыцьця». Шумэр заявіў, што праграма патрабуе ад карыстальнікаў даць «поўны і не падлеглы скасаваньню доступ да іх асабістых фота і зьвестак», што можа ўяўляць «пагрозу для нацыянальнай бясьпекі і прыватнасьці жыцьця для мільёнаў амэрыканскіх грамадзянаў».
Таксама ад выкарыстаньня FaceApp засьцерагаў упаўнаважаны ўраду Нямеччыны ў пытаньнях абароны зьвестак Ульрых Кэльбэр: маўляў, ёсьць падставы меркаваць, што «важныя пэрсанальныя зьвесткі могуць трапіць ня ў тыя рукі».
