Пра атрыманьне лічбавых копіяў беларускіх буквароў, выдадзеных 300–400 гадоў таму, паведаміў агенцтву БелаПАН намесьнік дырэктара ўстановы па навуковай працы і выдавецкай дзейнасьці Алесь Суша.
«Калі летась мы сьвяткавалі 400-годзьдзе беларускага буквара, то працавалі зь лічбавай копіяй самага старажытнага, — сказаў ён. — Затым мы працягнулі разьвіваць гэты праект. Так, сёлета мы актыўна шукалі старыя беларускія буквары ў іншых зборах. У прыватнасьці з Даніі, некаторых бібліятэк іншых краін — пераважна з Эўропы — нам перадалі лічбавыя копіі буквароў XVII–XVIII стагоддзяў».
Алесь Суша паведаміў, што самі гэтыя выданьні ў Беларусі зусім не захаваліся.
«Самы старажытны буквар, які мы маем, датуецца сярэдзінай XVIII стагодзьдзя. Больш старыя арыгіналы можна знайсьці толькі ў Швэцыі, Даніі, Вялікабрытаніі, Нямеччыне — дзе хочаш, але, на жаль, не на той зямлі, дзе яны выкарыстоўваліся. З прычыны выкарыстаньня яны проста былі зачытаныя да дзірак», — сказаў навуковец.
Таксама Алесь Суша паведаміў, што ў сьвеце засталіся толькі адзінкі дакумэнтаў са спадчыны беларускага першадрукара Францішка Скарыны, копій якіх няма ў Беларусі.
Ён паведаміў, што падчас працы над факсымільным 20-томнікам «Кніжная спадчына Францыска Скарыны» супрацоўнікі бібліятэкі атрымалі «вельмі вялікую колькасьць лічбавых копій больш як 300 выданьняў Скарыны — фрагмэнтаў і поўных тэкстаў». Электронныя дакумэнты паступалі зь Вялікабрытаніі, Нямеччыны, Літвы, Польшчы, Расеі, Украіны, Чэхіі.