На яе разьвітальнай вечарыне ва ўнівэрсытэце, якую сама і зладзіла для калегаў шаноўных, для студэнтаў, Паэтка прадказала:
Яна знойдзе справу, ня будзе аладкі пячы.
Сапраўды, справаў тых у яе — хоць адбаўляй. Здараецца, ужо і адбаўляе, бо не пасьпявае ўсюды. Але аладкі часам пячэ. Для сваіх дзетак, унука адзінага. Сустракала яго ў аэрапорце па прылёце з далёкае краіны, першае, што спытаў:
Аладкі для мяне сьпячэш?
Два гады мінула, як адляцеў ад яе, на многае забыўся, а пра аладкі памятаў.
Любіць пачаставаць мілых гасьцей, што ў яе кветкавы рай завітваюць. Смачныя аладкі, бо рэцэпт мае ад мамы, адмысловы, дасканалы: усё — на вока.
Альжбета Кеда
Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org
