«11 верасьня памёр Юры Віктаравіч Хадыка, які ад 1989 году быў адным зь дзейных і вядамых намесьнікаў старшыні Беларускага Народнага Фронту.
У апошнія гады ён жыў у Амэрыцы, не ўступаючы ў кантакт зь беларусамі. Але зь інфармацыі ў друку мы даведаліся, што ён быў у ЗША і хварэў на цяжкую хваробу, ад якой і памёр на 79 годзе жыцьця.
Я ведаў Юрыя Хадыку з канца 1960-х гадоў. У яго асобе адбіўся эвалюцыйны шлях шмат якіх беларускіх інтэлігентаў савецкай пары, ад веры ў КПСС, ад непрыняцьця беларускай мовы і палітычнае дзейнасьці да падтрымкі Беларускага Адраджэньня, вяртаньня да беларускай мовы, адмаўленьня ад КПСС і ўключэньня ў змаганьне за незалежную дэмакратычную Беларусь у шэрагах Беларускага Народнага Фронту.
Шлях гэты быў вельмі няпросты. Але істотна, што ён ступіў і пайшоў па гэтай дарозе. Зарукай таму, як я тое бачыў, была яго рацыянальная вера ў Бога, захапленьне Хрысьціянствам і як вынік — імкненьне жыць паводле справядлівасьці.
Юры Віктаравіч зрабіў свой станоўчы ўнёсак у справу Беларускага Адраджэньня, у змаганьне за волю і свабоду Беларусі. Яго добрыя справы застануцца ў думках людзей і ў скарбонцы нашай беларускай Незалежнасьці і свабоды.
Вечная памяць.
12 верасьня 2016 г. Зянон Пазьняк».
