Гэтае тэлефанаваньне з-пад Менску не магло не паклікаць мяне ў дарогу. У слухаўцы трывожна гучаў голас маёй добрай знаёмай - легендарнай жанчыны Ірыны Віяленці. гэта ёй разам з памерлым мужам Георгіем удалося ў 1985 годзе прышчапіць на беларускай глебе карані жэньшэню. Але апошняя інфармацыя ад спадарыні Віяленці была падобная на дзікунства: "Жылі ў рэзэрвацыі, а цяпер - нібы ў канцлягеры..." Падарожжа ў пасёлак МОВ пад Менскам.