Ніна Жызьнеўская ня можа перавезьці цела сына празь мяжу

«Міша ў мяне быў вельмі прыстойным і добрым. Ён заўсёды адклікаўся на людзкі боль. І хто цяпер прыглядзіць маю старасьць? Што мне ад тых акцыяў памяці яго? Народ не прыглядзіць мяне ў старасьці. Мне сына жывым ніколі ня верне», — кажа спадарыня Ніна.

«Я толькі прашу Бога пра адно: каб чалавек, які прынёс мне такі боль, забраў яго ў сваю сям’ю і перажыў тое, што перажываю я».

23 студзеня ўкраінскія сябры Міхаіла езьдзілі апазнаваць цела:

«Сказалі, што пры ім не было дакумэнтаў. А без дакумэнтаў мне не дадуць перавезьці ягонае цела празь мяжу. А ехаць туды ў мяне няма сілаў».

Ніна Жызьнеўская таксама падзялілася ўражаньнямі ад кантактаў зь міліцыянтамі, якія паведамілі ёй трагічную навіну:

«Яны мне не сказалі адкрытым тэкстам, але я паводле іх настрою: „Адным быдлам болей, адным меней...“ Канкрэтна гэтыя словы мне ніхто не сказаў, але настрой быў такі».