Аляксандар Лукашэнка запатрабаваў ліквідаваць ілжэпрадпрымальніцтва. Пра гэта кіраўнік дзяржавы заявіў 1 жніўня на нарадзе па пытаньні эфэктыўнасьці барацьбы з карупцыяй і эканамічнымі злачынствамі. Ці можа так апынуцца, што пад маркай барацьбы з ілжэпрадпрымальніцтвам пацерпяць і сумленныя прадпрымальнікі? Што трэба зьмяніць у эканамічнай палітыцы, каб не зьяўляліся фірмы-аднадзёнкі? На гэтыя пытаньні адказвае кіраўнік Асацыяцыі малога і сярэдняга прадпрымальніцтва Сяргей Балыкін.
— Ці ёсьць падставы асьцерагацца, што ў кампаніі ліквідацыі ілжэпрадпрымальнікаў могуць пацярпець і сумленныя бізнэсмэны, улічваючы недасканаласьць беларускага заканадаўства?
— Сумленныя прадпрымальнікі заўсёды цярпелі падчас розных дзяржаўных кампаніяў — ліквідацыі лжэпрадпрымальніцкіх структур, шматлікіх перарэгістрацыях і гэтак далей. Так было заўсёды — білі па злачынцах, а трапілі па сумленных. Так было, ёсьць і будзе, пакуль ня зьменіцца ўлада.
Так што, можа, Лукашэнка і мае тут добрыя намеры, але атрымаецца «як заўсёды». Узьнікаюць іншыя пытаньні: хто вінаваты ў зьяўленьні ілжэпрадпрымальніцкіх структураў, і ці магчыма зь імі эфэктыўна змагацца?
— І які ваш адказ на гэтыя пытаньні? Няўжо беларускія прадпрымальнікі маюць нейкі «ген злачыннасьці» — бо мы даволі часта чуем пра тое, якія яны ўсе жулікі?
— Калі мы паглядзім на беларускае гаспадарчае заканадаўства, то ўбачым, што працаваць сумленна, не парушаючы законаў, немагчыма. І справа нават ня ў тым, што бізнэс спрабуе ўхіліцца ад падаткаў, а ў тым, што патрэбна столькі папераў, якія ўсе здабыць немагчыма. І таму ўзьнікаюць фірмы-аднадзёнкі, празь якія ня толькі грошы адмываюцца, але і рэалізуецца той тавар, які немагчыма рэалізаваць іншым шляхам.
Калі ўжо шукаць вінаватых, то гэта тыя, хто прымае такія законы і нарматыўныя акты, якія фактычна вымушаюць бізнэс працаваць з такімі ілжэпрадпрымальніцкімі структурамі — бо іначай працаваць немагчыма. А рэцэпт змаганьня тут адзін — эканамічная лібэралізацыя. Калі дзяржава будзе пасьлядоўна адмяняць розныя абмежаваньні, то зьнікне ня толькі карупцыя, але і ўсе гэтыя фірмы-аднадзёнкі.
— Ці ёсьць падставы асьцерагацца, што ў кампаніі ліквідацыі ілжэпрадпрымальнікаў могуць пацярпець і сумленныя бізнэсмэны, улічваючы недасканаласьць беларускага заканадаўства?
— Сумленныя прадпрымальнікі заўсёды цярпелі падчас розных дзяржаўных кампаніяў — ліквідацыі лжэпрадпрымальніцкіх структур, шматлікіх перарэгістрацыях і гэтак далей. Так было заўсёды — білі па злачынцах, а трапілі па сумленных. Так было, ёсьць і будзе, пакуль ня зьменіцца ўлада.
Так што, можа, Лукашэнка і мае тут добрыя намеры, але атрымаецца «як заўсёды». Узьнікаюць іншыя пытаньні: хто вінаваты ў зьяўленьні ілжэпрадпрымальніцкіх структураў, і ці магчыма зь імі эфэктыўна змагацца?
— І які ваш адказ на гэтыя пытаньні? Няўжо беларускія прадпрымальнікі маюць нейкі «ген злачыннасьці» — бо мы даволі часта чуем пра тое, якія яны ўсе жулікі?
— Калі мы паглядзім на беларускае гаспадарчае заканадаўства, то ўбачым, што працаваць сумленна, не парушаючы законаў, немагчыма. І справа нават ня ў тым, што бізнэс спрабуе ўхіліцца ад падаткаў, а ў тым, што патрэбна столькі папераў, якія ўсе здабыць немагчыма. І таму ўзьнікаюць фірмы-аднадзёнкі, празь якія ня толькі грошы адмываюцца, але і рэалізуецца той тавар, які немагчыма рэалізаваць іншым шляхам.
Калі ўжо шукаць вінаватых, то гэта тыя, хто прымае такія законы і нарматыўныя акты, якія фактычна вымушаюць бізнэс працаваць з такімі ілжэпрадпрымальніцкімі структурамі — бо іначай працаваць немагчыма. А рэцэпт змаганьня тут адзін — эканамічная лібэралізацыя. Калі дзяржава будзе пасьлядоўна адмяняць розныя абмежаваньні, то зьнікне ня толькі карупцыя, але і ўсе гэтыя фірмы-аднадзёнкі.
