Новыя крэдыты могуць быць выдзеленыя Беларусі на мадэрнізацыю інтэграцыйных праектаў. Гэтак амбасадар Расеі Аляксандар Сурыкаў пракамэнтаваў зварот беларускіх уладаў да Расеі з просьбай даць крэдыт на 2 мільярды даляраў. Ці можна сказаць, што гэта канчатковае рашэньне Крамля, ці гэта проста спосаб псыхалягічнага ціску на Лукашэнку? Калі і на якіх умовах Масква ўсё ж выдасьць Менску абяцаныя 2 мільярды даляраў? На гэтыя пытаньні адказвае кіраўнік аналітычных праектаў кампаніі БеаПАН Аляксандар Класкоўскі.
— Ці можна сьцьвярджаць, што агучаныя Сурыкавым заявы — афіцыйная пазыцыя кіраўніцтва Расеі? Ці можна меркаваць, што гэта проста ціск на Лукашэнку, або Сурыкаў агучвае падыход пэўных сілаў у Крамлі, які не супадае з пуцінскім? Маюцца на ўвазе пэўныя разыходжаньні паміж урадам Мядзьведзева і Пуціным.
— Мне здаецца, што гэтыя разыходжаньні паміж групоўкамі Пуціна і Мядзьведзева — чыста тактычныя. У стратэгічным сэнсе Масква даўно выпрацавала падыход да дачыненьняў з Лукашэнкам. Калі казаць коратка, то сутнасьць яго ў тым, што трэба беларускага лідэра падціскаць, але ня варта перагінаць палку. Бо Лукашэнка можа паказаць зубы, і ў яго ёсьць свае козыры.
Што да Сурыкава, то беларускі палітычны фальклёр даўно сьцьвярджае — «што ў Крамля ў галаве, то ў Сурыкава на языку». Але характэрна тое, што Крэмль яго не папікае гэтым, бо, відаць, зручна мець такі рупар. І заявы Сурыкава — элемэнт псыхалягічнага ціску на беларускага кіраўніка. Аднак перагінаць палку Пуціну не з рукі, хаця б таму, што да першага студзеня 2015 году павінен быць створаны Эўразійскі зьвяз. Ляяльнасьць беларускага партнэра Масква будзе вымушаная аплачваць, таму што безь Беларусі гэты праект страчвае сэнс. І Лукашэнка будзе гэтым па-майстэрску карыстацца, як ён гэта ўмее.
— Як можна спрагназаваць лёс гэтых 2 мільярдаў? Вы, я так разумею, перакананыя, што яны будуць дадзеныя Беларусі. Але рэч у тым, на якіх умовах і ў які час?
— Сапраўды. Нагадаю, што Лукашэнка, вярнуўшыся ў сьнежні з Масквы, трактаваў гэта так — маўляў, я дамовіўся: мільярд на супольныя праекты, а мільярд на мадэрнізацыю. Але Масква зразумела гэтую хітрасьць, да таго ж яна мае чыста практычны інтарэс прысьпешыць супольныя праекты кшталту МАЗ — КамАЗ плюс нафтавыя пастаўкі — гэта два чыньнікі ціску.
Разам з тым я думаю, што гэтыя грошы ўсё ж дадуць. Прынцыповасьць Масквы — трошкі паказная. Гэта можна прасачыць на прыкладзе выдачы крэдыту Антыкрызіснага фонду ЭўрАзЭС. Масква вылучала ўсялякія строгія ўмовы — вы мусіце на 2,5 мільярда даляраў прыватызаваць маёмасьць. Менск усё гэта праігнараваў, але крэдыт атрымаў.
Таму тое самае будзе і з гэтымі 2 мільярдамі, і жаданае Лукашэнка атрымае.
— Ці можна сьцьвярджаць, што агучаныя Сурыкавым заявы — афіцыйная пазыцыя кіраўніцтва Расеі? Ці можна меркаваць, што гэта проста ціск на Лукашэнку, або Сурыкаў агучвае падыход пэўных сілаў у Крамлі, які не супадае з пуцінскім? Маюцца на ўвазе пэўныя разыходжаньні паміж урадам Мядзьведзева і Пуціным.
— Мне здаецца, што гэтыя разыходжаньні паміж групоўкамі Пуціна і Мядзьведзева — чыста тактычныя. У стратэгічным сэнсе Масква даўно выпрацавала падыход да дачыненьняў з Лукашэнкам. Калі казаць коратка, то сутнасьць яго ў тым, што трэба беларускага лідэра падціскаць, але ня варта перагінаць палку. Бо Лукашэнка можа паказаць зубы, і ў яго ёсьць свае козыры.
Што да Сурыкава, то беларускі палітычны фальклёр даўно сьцьвярджае — «што ў Крамля ў галаве, то ў Сурыкава на языку». Але характэрна тое, што Крэмль яго не папікае гэтым, бо, відаць, зручна мець такі рупар. І заявы Сурыкава — элемэнт псыхалягічнага ціску на беларускага кіраўніка. Аднак перагінаць палку Пуціну не з рукі, хаця б таму, што да першага студзеня 2015 году павінен быць створаны Эўразійскі зьвяз. Ляяльнасьць беларускага партнэра Масква будзе вымушаная аплачваць, таму што безь Беларусі гэты праект страчвае сэнс. І Лукашэнка будзе гэтым па-майстэрску карыстацца, як ён гэта ўмее.
— Як можна спрагназаваць лёс гэтых 2 мільярдаў? Вы, я так разумею, перакананыя, што яны будуць дадзеныя Беларусі. Але рэч у тым, на якіх умовах і ў які час?
— Сапраўды. Нагадаю, што Лукашэнка, вярнуўшыся ў сьнежні з Масквы, трактаваў гэта так — маўляў, я дамовіўся: мільярд на супольныя праекты, а мільярд на мадэрнізацыю. Але Масква зразумела гэтую хітрасьць, да таго ж яна мае чыста практычны інтарэс прысьпешыць супольныя праекты кшталту МАЗ — КамАЗ плюс нафтавыя пастаўкі — гэта два чыньнікі ціску.
Разам з тым я думаю, што гэтыя грошы ўсё ж дадуць. Прынцыповасьць Масквы — трошкі паказная. Гэта можна прасачыць на прыкладзе выдачы крэдыту Антыкрызіснага фонду ЭўрАзЭС. Масква вылучала ўсялякія строгія ўмовы — вы мусіце на 2,5 мільярда даляраў прыватызаваць маёмасьць. Менск усё гэта праігнараваў, але крэдыт атрымаў.
Таму тое самае будзе і з гэтымі 2 мільярдамі, і жаданае Лукашэнка атрымае.
