Цыганкоў: «Пазбаўленьне афіцыйнай акрэдытацыі адбываецца ня так часта. Журналістаў часам затрымліваюць. Але справа Сьвярдлова выглядае ўнікальнай і неардынарнай: яго пасадзілі на 15 сутак і пасьля ўсіх апэляцыяў пазбавілі акрэдытацыі. Чаму менавіта ён стаў ахвярай?»
Бастунец: «Падставай для перасьледу журналістаў „Эўрарадыё“ стаў сюжэт журналістаў гэтага СМІ пра тое, як можна пранесьці вялізную торбу ў мэтро. Ён відавочна закранаў інтарэсы міліцыі, спэцслужбаў. Паказальна, што сам Павал да гэтага сюжэту ня меў адносінаў. У той дзень яго, магчыма, памылкова затрымалі, і вынесьлі судовае рашэньне, якое стала падставай для пазбаўленьня акрэдытацыі. У той дзень іншы журналіст „Эўрарадыё“ Віталь Ругайн быў у аблозе. І я сам быў сьведкам, што міліцыянты чакалі, калі ён выйдзе з офісу, каб яго затрымаць. Але ў прысутнасьці журналістаў і праваабаронцаў гэтага зрабіць не ўдалося.
Тут назіраўся відавочны перасьлед журналістаў „Эўрарадыё“ з боку міліцыі. І тое, што суд і МЗС на гэта не зьвярнулі ўвагі, — вельмі сумна і паказальна».
Цыганкоў: «Магчыма, тым прадстаўнікам спэцслужбаў ня так і важна было, каго затрымаць. Ім было галоўнае даць знак, паказаць журналістам: ня лезьце ў такія тэмы».
Бастунец: «Я думаю, так і было. Магчыма, спачатку Паўла проста з кімсьці пераблыталі. Але калі яго ўжо асудзілі, то казаць „а, прабачце, гэта была памылка“ нашы органы ня ўмеюць».
Цыганкоў: «Адразу пасьля разгону Плошчы былі даволі рэзкія рэпрэсіі супраць незалежнай прэсы, але потым яны неяк суцішыліся. Апошнія месяцы мы не сустракаліся з інфармацыяй такога кшталту. Ці азначае справа Сьвярдлова нейкі асобны выпадак, альбо гэта можна лічыць пачаткам нейкай тэндэнцыі?»
Бастунец: «Я не зусім згодны з вашай ацэнкай таго, што адбывалася апошнія месяцы. Так, апошнія паўгода ціск на СМІ зьменшыўся, але — ня скончаная справа супраць Пачобута, Сурапіна, адбываюцца пэўныя дзеяньні супраць „Архэ“. Што ж да выпадку Паўла Сьвярдлова, то мне цяжка сказаць, ці гэта асобны эксцэс выканаўцы, альбо пачатак новага наступу на незалежную журналістыку».
Бастунец: «Падставай для перасьледу журналістаў „Эўрарадыё“ стаў сюжэт журналістаў гэтага СМІ пра тое, як можна пранесьці вялізную торбу ў мэтро. Ён відавочна закранаў інтарэсы міліцыі, спэцслужбаў. Паказальна, што сам Павал да гэтага сюжэту ня меў адносінаў. У той дзень яго, магчыма, памылкова затрымалі, і вынесьлі судовае рашэньне, якое стала падставай для пазбаўленьня акрэдытацыі. У той дзень іншы журналіст „Эўрарадыё“ Віталь Ругайн быў у аблозе. І я сам быў сьведкам, што міліцыянты чакалі, калі ён выйдзе з офісу, каб яго затрымаць. Але ў прысутнасьці журналістаў і праваабаронцаў гэтага зрабіць не ўдалося.
Тут назіраўся відавочны перасьлед журналістаў „Эўрарадыё“ з боку міліцыі. І тое, што суд і МЗС на гэта не зьвярнулі ўвагі, — вельмі сумна і паказальна».
Цыганкоў: «Магчыма, тым прадстаўнікам спэцслужбаў ня так і важна было, каго затрымаць. Ім было галоўнае даць знак, паказаць журналістам: ня лезьце ў такія тэмы».
Бастунец: «Я думаю, так і было. Магчыма, спачатку Паўла проста з кімсьці пераблыталі. Але калі яго ўжо асудзілі, то казаць „а, прабачце, гэта была памылка“ нашы органы ня ўмеюць».
Цыганкоў: «Адразу пасьля разгону Плошчы былі даволі рэзкія рэпрэсіі супраць незалежнай прэсы, але потым яны неяк суцішыліся. Апошнія месяцы мы не сустракаліся з інфармацыяй такога кшталту. Ці азначае справа Сьвярдлова нейкі асобны выпадак, альбо гэта можна лічыць пачаткам нейкай тэндэнцыі?»
Бастунец: «Я не зусім згодны з вашай ацэнкай таго, што адбывалася апошнія месяцы. Так, апошнія паўгода ціск на СМІ зьменшыўся, але — ня скончаная справа супраць Пачобута, Сурапіна, адбываюцца пэўныя дзеяньні супраць „Архэ“. Што ж да выпадку Паўла Сьвярдлова, то мне цяжка сказаць, ці гэта асобны эксцэс выканаўцы, альбо пачатак новага наступу на незалежную журналістыку».