“Безумоўна, караць зьняволеньнем – гэта інквізыцыя”
Стваральнік Хрысьціянска-дэмакратычнай партыі Павал Севярынец сказаў:
“Вызваленьне Зьдзьвіжкова – гэта яшчэ адзін факт у ланцугу палітычных вызваленьняў. Наколькі незаконнымі былі зьняволеньні, настолькі дзіўнымі зь юрыдычнага гледзішча выглядаюць вызваленьні. Але ўсё гэта ўкладаецца ў лёгіку перамоваў з Эўропай. Да 2 сакавіка, да абраньня Мядзьведзева рэжыму трэба ўстанавіць добрыя стасункі з Эўропай, каб было чым шантажаваць Расею.
Таму, палітвязьні зараз зьяўляюцца разьменнымі манэтамі ў такой вось вялікай і немаральнай гульні. Ні ў воднай краіне Эўропы не садзяць людзей у турму за гэты карыкатуры. Я пакідаю за дужкамі тут як бы маральную ацэнку эпізоду. Магчыма, можна было б неяк і па іншаму паводзіць сябе рэдактару газэты. Але, безумоўна, караць яго зьняволеньнем – гэта інквізыцыя. Гэтыя абвінавачваньні гэтак жа незаконныя, як і ўсе палітычныя прысуды гэтага рэжыму”.
“Рэжым ідзе на саступкі, дзе ён можа саступіць, ня надта губляючы свае пазыцыі”
Былы рэдактар газэты “Згода” Аляксей Кароль сказаў:
“Нават у мусульманскіх краінах, наколькі мне падаецца, самы большы тэрмін быў два месяцы, а тут чалавек тры месяцы адседзеў...
Гэта вялікая палёгка і радасьць, яшчэ адзін чалавечы лёс не зламаны. Чаму гэта адбылося? Гэта ўплыў найперш заходніх краінаў, якія патрабуюць выкананьня 12-ці ўмоваў і першую ўмову – вызваленьня палітычных вязьняў.
Зьдзьвіжкоў чацьвёрты ў гэтым ланцужку вызваленьняў. Наступным павінен быць Аляксандар Казулін. А самі вызваленьні як знак, як сыгнал дэмакратычнай апазыцыі аб’яднаць свае намаганьні і актывізаваць сваю дзейнасьць.
Гэта проста адказ на ціск вонкавых абставін. Узмоцненых яшчэ і рашэньнем Расеі аб пераводзе на рыначныя адносіны разьлікаў за газ і нафту. Краіне, рэжыму патрэбныя інвэстыцыі і ён ідзе на тыя саступкі, дзе ён можа саступіць, ня надта губляючы свае пазыцыі”.
“Вярхоўны суд становіцца проста такім усемагутным”
Віцэ-прэзыдэнт Міжнароднай фэдэрацыі правоў чалавека Алесь Бяляцкі назваў вызваленьне Аляксандра Зьдзьвіжкова добрай навіной. Адносна зьмены пакараньня ён сказаў:
“Рашэньні дастаткова дзіўныя. Мы бачым, што наш Вярхоўны суд становіцца проста такім усемагутным. Ён можа вырашаць любую праблему, вызваляць любога чалавека, зь любой сытуацыі. І тое, што яму замянілі тэрмін, гэта з аднаго боку добра. Але тое, што яны не прызнаюць сваёй памылкі – гэта відавочна. І мы пра гэта павінны памятаць. Сам па сабе гэты прысуд ня мае нічога агульнага з правамі чалавека, разуменьнем ролі сродкаў масавай інфармацыі ў грамадзтве, якое мусіць быць у нармальных уладаў – вось гэтага ў нас яшчэ няма.
Я нагадваю пра Аляксандра Казуліна, пра тры новыя справы, якія былі заведзеныя пасьля акцыі 16 кастрычніка мінулага году супраць маладых людзей, якія нібыта пашкодзілі міліцэйскі аўтамабіль. Я нагадваю пра Андрэя Кіма, які сядзіць у сьледчым ізалятары. Мы павінны канчаткова паставіць кропку і спыніць вось гэтыя ганебныя крымінальныя працэсы супраць палітычных апанэнтаў”.
18 студзеня 2008 года Менскі гарадзкі суд пакараў Зьдзьвіжкова да трох гадоў пазбаўленьня волі з адбываньнем пакараньня ў калёніі ўзмоцненага рэжыму за перадрук дацкіх карыкатур на прарока Мухамада.
Суд прызнаў вінаватым журналіста ў “падбухторваньні да расавай, нацыянальнай і рэлігійнай варожасьці”. У лютым 2006 года КДБ узбудзіў крымінальную справу па факту публікацыі карыкатур па выніках праверкі, праведзенай пракуратурай і КДБ. У сакавіку 2006 года рашэньнем Вярхоўнага суду газэта “Згода” была зачынена.
