Дар'я Ліс па адукацыі філёляг. Інвалід-вазочнік. Друкуецца ў незалежнай беларускай прэсе (у “Свободных новостях плюс”, “Нашай Ніве”). Валодае францускай і ангельскай мовамі. Спрабуе свае сілы ў прозе й паэзіі.
Ліс: “Я прапанавала б адзначыць Дзень Волі нечаканым і валявым учынкам. Урэшце рэшт, скажыце чалавеку, якога вы кахаеце “Я цябе кахаю!”, падарыце яму бел-чырвона-белы швэдар. Альбо выцягніце сваю сям’ю ў цікавую вандроўку па Беларусі – у Беларусі столькі прыгожых, цікавых мясьцінаў! Падарыце сябру кнігу на гістарычную тэматыку. Зрабіце нешта такое асабістае, але вельмі важнае для вас і вашых блізкіх”.
Карэспандэнтка: “Дар’я, а чым ёсьць для вас гэтае сьвята?”
Ліс: “Для мяне Дзень Волі – гэта сьвята вясны і надзеі. Надзеі на тое, што калісьці ўся мая краіна будзе ведаць і адзначаць гэта сьвята як сьвята беларускай дзяржаўнасьці. Ня толькі беларуская інтэлігенцыя будзе ведаць пра Дзень Волі, але і звычайныя грамадзяне. Будуць ведаць і радавацца яшчэ аднаму сьвяту”.
Карэспандэнтка: “А на вашу думку, калі гэта можа адбыцца?”
Ліс: “Прагнозы – няўдзячны занятак, я ня буду гэтым заняцца. Хацелася б хутчэй”.
Карэспандэнтка: “А пры якіх умовах?”
Ліс: “Пры ўмовах пераменаў у людзкіх галовах, пераменаў у нашым грамадзтве”.
