Блогистон

"Харгӯшдузд оқибат шутурдузд мешавад"

Имрӯз ҳодисае маро шокӣ кард, ки аз ибрози он ба дигарон наметавонам худдорӣ кунам.

“Некмардон ҳаргиз намиранд”

Ман, Малика Комилова, духтури ҷарроҳ мебошам.

Пойгоҳи 201-и Русия: Бошад ё набошад?

Нозим, исми мустаори ҷавоне аз Қӯрғонтеппа аст, ки ба иддаои ӯ, падар ва бародари ҷавонмаргашро маҳз ба сабаби кушта шуданаш аз зарби танку БТР-и пойгоҳи 201-уми Русия, дар поёни соли 1992, ба серӣ надидааст.

"Харгӯшдузд оқибат шутурдузд мешавад"

Имрӯз ҳодисае маро шокӣ кард, ки аз ибрози он ба дигарон наметавонам худдорӣ кунам.

Чаро тоҷик имрӯз эътиборе надорад?

Салом ба Шумо кормандони Радиои Озодӣ ва бародарону хоҳарони тоҷик.

Парчами миллӣ ва ошиқони он

Ниҳоят баъд аз қариб як соли сарфакорӣ, аз ҳисоби роҳкирову ҳӯроки мактаб ҷамъ кардани як миқдор пул, ба ман муяссар шуд, ки падарамро розӣ кунонам, ки ба муносибати ҳатми мактаби миёна телефони дастии ҳозиразамон - аз ҳамон навъҳое, ки «ҳама доранду фақат ман надорам» (ба падар чунин мегуфтам, то ки маблағи намерасидагиро ӯ пурра кунад) бихарам.

Дин ва ғафлати миллӣ

Омӯзаҳои динӣ дар парвариши ҳар шахс нақши муҳим доранд, вале мо тоҷикон дар дарозои ин ҳазору сесаду чанд сол аз донишҳои динӣ истифодаи дуруст надоштаем. Миллат ва давлате, ки худро аз умури диннӣ канор мегирад, ба ғалатҳои фоҳише роҳ дода, хисороти ҷуброннопазир бор меоварад.

Забони форсӣ миёни посдорӣ ва авомписандӣ

Забон, аз як дидгоҳ, абзорест барои барқарории иртибот ва тафҳиму тафоҳум, ва аз нигоҳе дигар, намоёнгари кистӣ ва ҳувияти ҳар миллат аст.

«Айби Лайлӣ нест, ин кори ман аст...»

Шоҳиди ҳодисае будам, ки сарнавишти Лайливу Маҷнуни афсонавиро ба ёдам овард.

«Сулаймон, дигар наё!»

Қадри бузургон ва зиндаҳоро бидонем

Ин нома дар посух ба навиштаи Қамари Аҳрор "Лоиқ Шералӣ -- шоири дардошно" ба дасти расид ва тасмим гирифтем, онро дар шакли мустақил нашр намоем. Нависандаи матлаб номи одие ба худ гирифтааст: "Тоҷик"

Лоиқ Шералӣ- шоири дардошно

Дуруст 10-сола будам, ки аввалин бор дар як ҷашни арӯсӣ шеъри ӯро шунидам. Гардонандаи базм пеш аз он ки навбатро ба мусиқӣ диҳад, порчае аз ашъори Лоиқ хонд ва ин чанд мисраъ, фикр кардам тамоми вуҷуди маро фурӯ бурд. То он вақт хуб намедонистам, ки шеър чӣ таъсире дар инсон дорад.