Дин ва ҷомеа. Гузориш, мусоҳиба, сӯҳбатҳои мизи гирд дар бораи муносибати давлат ва дин. Шарҳи фатво ва нукоти мазҳабӣ.
Гуфторе аз печидатарин масъалаҳои дину мазҳаб бо содатарин баён ва бозтоби фарогири паҳлуҳои гуногуни масъалаҳо.
Афроди Толибон дар Форёб як духтари ҷавонро бо номи Бибигул барои суҳбати телефониаш бо марде номаҳрам шаллоқ задаанд.
Ҳоло дар Хуҷанд як гурӯҳи корӣ - аз ҳисоби кормандони шуъбаи дин ва ҳифзи ҳуқуқ - барои мушаххас кардани теъдоди масоҷид ва роҳҳои кам кардани онҳо таъсис ёфтааст.
Баҳси ниёиши якҷояи занону мардон дар назди Девори Нудба дар Байтулмуқаддас хатм шуд ва аммо баъзе аз пайравони дини яҳудӣ баҳси нав – фақат бо забони «модерн»-и ибрӣ тоату ибодат карданро доман задаанд. Баҳси забони дуову ниёиш дар дигар динҳо низ доғ мешавад
Ислом Каримов, раисиҷумҳури Узбакистон аз ҳамҷинсгароӣ интиқоди шадид карда ва онро аз "падидаҳои номарғуб"-и фарҳанги ғарбӣ донистааст.
Ёфтҳои бештар
