Аз моҳи декабри соли 2018 дар дафтари Радиои Озодӣ дар Душанбе кор мекунад. Дар гузашта хабарнигори нашрияи "ИмрӯзNews" ва Оҷонси иттилоотии "Озодагон" буд. Хатмкардаи факултаи рӯзноманигории Донишгоҳи миллии Тоҷикистон.
Дар як деҳаи минтақаи Рашт, ки мардумаш бо чорводорӣ зиндагиро пеш мебаранд, гурӯҳе сокинон шикоят доранд, ки хонаводаи раиси пешини ноҳия онҳоро аз нони даҳонашон мондааст. Ба иддаои онҳо, наздикони раиси пешин чарогоҳҳоро аз худ кардаву ба мардуми дигар иҷозаи истифода намедиҳанд.
Нархи тухми мурғ дар Тоҷикистон боло рафтааст, ҳарчанд мақомот мегӯянд, истеҳсоли он дар кишвар афзоиш ёфтааст.
Дар Вазорати корҳои дохилии Тоҷикистон гуфтанд, ки “кофтукоб идома дорад”. Баъзе аз ҳуқуқдонҳо ва намояндагони созмонҳои рӯзноманигорӣ ба қавли мақомот бовар надоранд.
Имрӯз дуюми ноябр, рӯзи хатми беҷазоии ҷиноят алайҳи журналистон аст. Дар Тоҷикистон, ки дар як муддати кутоҳ якбора 7 журналист пушти панҷара рафтаанд ин мавзӯъ доғ шудааст. Созмонҳои журналистӣ аз норӯшаниҳо дар қазияи хабарнигорон ва афзоиши фишор ба журналистон изҳори нигаронӣ мекунанд.
Омӯзгорон ва ҳамдеҳагони Эҳсон Аминзода (Эҳсони Тоҷиддин) дар ноҳияи Кушониёни вилояти Хатлон ба фарзияи марги ӯ дар тамрингоҳи Белгород бовар надоранд.
Дар зодгоҳи Эҳсон Аминзода, як ҷавони тоҷик, ки дар қатли 11 нафар дар як қисми низомӣ дар Русия муттаҳам мешавад, бовар надоранд, ки ӯ ба чунин коре қодир бошад. Хабарнигорони Радиои Озодӣ ба зодгоҳи Эҳсон Аминзода ба ноҳияи Кушониён рафтанд ва аз онҳое пурсиданд, ки Эҳсонро мешиносанд.
Сокинони як маҳалла дар ноҳияи Кушониён шикоят доранд, ки мақомот бо талаби баргардондани фарзандонашон аз хориҷа ва фиристодани онҳо ба артиш сими барқи чанд хонаро бурида, ба дари масҷидҳо қуфл задаанд. Дар ҳукумати ноҳия изҳори бехабарӣ карданд. Ҳуқуқдонҳо хилофи қонун донистанд.
Мақомот дар Тоҷикистон содироти ангиштро ба Афғонистону Покистон ва Узбекистон манъ кардаанд. Дар Вазорати саноат сабаби тасмимро “таъмини талаботи дохилӣ дар сармо” номиданд. Сокинон аз афзоиши нархи “тилои сиёҳ” шикоят доранд.
Мансабдорони Тоҷикистон чанд сол пеш иддао карда буданд, ки истеҳсоли нерӯи барқ дар кишвар ба қадри кофӣ ҳаст ва маҳудияти он моли таърих шуда. Аммо ҳар сол дар тирамоҳу зимистон ба таври ошкору ниҳон интиқоли нерӯи барқро ба хонаҳои мардум кам мекунанд.
Дар ҳоле ки наздикони Ҳасан Ёдгоров, сокини шаҳри Турсунзода, барои шиканҷа шудани ӯ дар боздоштгоҳ аз ВКД 400 ҳазор сомонӣ хоста буданд, додгоҳ 5 ҳазор сомонӣ пардохти ҷуброни зарар таъин кардааст. Пайвандонаш мегӯянд, розӣ нестанд.
Боз тирамоҳ ва боз шикоятҳои пайиҳам аз набудани нерӯи барқ дар минтақаҳои Тоҷикистон. Мардум гила доранд, ки мақомот пули истифодаи барқро саривақт мегиранд, вале бе ягон огоҳӣ онҳоро рӯзонаву шабона аз гармиву рӯшноӣ маҳрум мекунанд.
Ҳазорҳо шаҳрванди Русия, ки баъди эълони сафарбаркунии нерӯҳои эҳтиётӣ ба артиш ба Тоҷикистон гурехтаанд, дар бораи ин кишвар ва мардумаш назари дигаре дар зеҳнашон пайдо шудааст.
Як ҳайат аз Созмони Амният ва Ҳамкорӣ дар Аврупо барои баррасии вазъи озодии матбуот ба Тоҷикистон омадааст. Сафар дар замоне сурат мегирад, ки чанд хабарнигор дар Тоҷикистон боздошт шудаанд ва додгоҳҳо онҳоро яке паси дигар ба зиндон маҳкум мекунанд.
Чанде аз роҳгузарон дар Душанбе гуфтанд, ки муаллимон дар Тоҷикистон заҳмати зиёд мекашанд, вале дар иваз маоши кам мегиранду баъзан беэҳтиромӣ мебинанд. Ин пурсиш дар рӯзи муаллимон анҷом шуд. Шарҳи бештари онҳо дар видеост.
Додгоҳи ноҳияи Шоҳмансури Душанбе рӯзноманигори 26-сола Абдуллоҳ Ғурбатӣ (Авазмад Ғурбатов)-ро ба ҳафтуним сол зиндони низомаш сангин маҳкум кард. Додситон ҳашт соли маҳрумӣ аз озодӣ талаб карда буд. Худаш дар сухани охирин дар мурофиа гуфтааст, гуноҳе надорад.
Намояндагони созмонҳои байнулмилалӣ ва баъзе аз ҳомиёни хабарнигорон дар Тоҷикистон ҳукми рӯзноманигор Абдуллоҳ Ғурбатиро “бисёр ноодилона” хонда, озодии фаврии ӯро талаб карданд.
Додгоҳи ноҳияи Шоҳмансури Душанбе рӯзноманигори 26-сола Абдуллоҳ Ғурбатӣ (Авазмад Ғурбатов)-ро ба ҳафтуним сол зиндони низомаш сангин маҳкум кард.
Дар Тоҷикистон ба мероси сиёсии Михаил Горбачёв, раҳбари охирини Иттиҳоди Шӯравӣ, назарҳои ба ҳам зид доранд. Бархе ӯро “симои бузурги таърихи ҷаҳон” медонанд, иддае мегӯянд, "бо сиёсатҳои ғалат” сабаби фурӯпошии як давлати аз назари онҳо “раиятпарвар” ва сар задани ҷангу ноамниҳо шуд.
Ду миллион лампаи каммасрафи симобдор, ки мақомот замоне мардумро ба истифодаи он маҷбур карданду ҳоло мегӯянд, аз он даст кашед, дар анборҳои Тоҷикистон «хуфтаанд». Баъзе аз экологҳо симоби дохили лампаҳоро ба ҳаёти сокинон хатарзо медонанд.
Нурулло Ҳувайдуллоев, собиқ додситони кулли Тоҷикистон, 24 августи соли 1992 дар Душанбе кушта шуд. Аз он замон то ҳоло ду нафарро ба гуноҳи куштани ӯ ҳукми қатл дода, як фармондеҳи давраи ҷангро низ дар ин кор гумонбар медонанд, аммо то ҳанӯз чигунагии тарҳрезӣ ва наҳваи иҷрои он норӯшан мондааст.
Ёфтҳои бештар
