Sulmi raketor iranian në bazën ajrore amerikane Al Udeid në Katar ishte akt tejet simbolik, i kalibruar me kujdes për të dërguar mesazh vendosmërie, por edhe për të shmangur një konflikt më të gjerë dhe shkatërrues.
Pas sulmeve ajrore amerikane në qendrat bërthamore të Iranit, Teherani është duke kërcënuar me mbyllje të Ngushticës së Hormuzit – veprim që mund të nxisë rritje të çmimeve të naftës dhe pasoja globale.
Teksa tensionet në Teheran janë të larta, disa vazhdojnë të qarkullojnë idenë e përdorimit të forcës për të bërë ndryshim politik në Iran. Por, një strategji ushtarake, a është reale apo shkon kah e rrezikshmja?
Çështja nëse synimi i Izraelit në luftën me Iranin ka të bëjë më shumë se thjesht me rrënimin e infrastrukturës bërthamore dhe raketore të Teheranit; pra ndryshimin e regjimit, është bërë tema kryesore e debatit mes analistëve dhe vëzhguesve.
Fordo është impiant bërthamor për pasurim të uraniumit në Iran, i cili sigurohet rreptë dhe është i fshehur thellë në një mal afër qytetit Kom. Nuk është sikurse çdo objekt tjetër, pasi është i ndërtuar për t’i mbijetuar pothuajse çdo lloj sulmi.
A e dini se e njëjta teknologji që përdoret për të furnizuar me energji një qytet, mund të shfrytëzohet edhe për ndërtimin e një bombe bërthamore? Bëhet fjalë për pasurimin e uraniumit – një proces që ndodhet në qendër të debatit të vazhdueshëm për programin bërthamor të Iranit.
Mes një fushate ajrore përshkallëzuese izraelite kundër Iranit, sa shkojnë e shtohen thirrjet në Teheran për tërheqje prej Traktatit për Mospërhapjen e Armëve Bërthamore (NPT) dhe mbylljen e Ngushticës së Hormuzit, njërës prej rrugëve kryesore në botë për transportim të naftës.
Izraeli ka pretenduar se sulmet ajrore të ndërmarra më 13 qershor kanë vrarë katër gjeneralë të lartë të ushtrisë iraniane, përfshirë tre prej tyre nga Korpusi i Gardës Revolucionare Islamike (IRGC), forca ushtarake më e fuqishme në vend.
Mbetet e paqartë nëse sulmi izraelit ka arritur qëllimin kryesor: dëmtimin e programit bërthamor të Iranit, për të cilin Izraeli pretendon se është pranë prodhimit të armëve
Bisedimet për programin bërthamor mes Shteteve të Bashkuara dhe Iranit kanë hasur në një pengesë të pazakontë: data e takimit të radhës. Ndërsa Washingtoni insiston për 12 qershor, Teherani preferon 15 qershor në Muskat.
Departamenti amerikan i Sigurisë Kombëtare (DHS) njoftoi më 12 maj statusi i mbrojtjes së përkohshme do të skadojë më 14 korrik.
Është thënë se ka pasur propozime për ta zhbllokuar ngërçin, i cili po ndodh sepse Uashingtoni ngul këmbë që Irani të heqë dorë nga pasurimi i uraniumit dhe Teherani po e kundërshton këtë plotësisht.
Takimi historik i presidentit amerikan, Donald Trump, me presidentin e përkohshëm sirian, Ahmed al-Sharaa, në kryeqytetin saudit, Riad, nuk është pritur mirë nga mediat konservatore në Iran.
Për më shumë se një dekadë, Siria ka qenë ndër vendet më të izoluara të botës, e dërrmuar nga lufta civile, dështimi i ekonomisë dhe sanksionet e mëdha ndërkombëtare.
Që nga 15 marsi, Shtetet e Bashkuara kanë intensifikuar fushatën e tyre ajrore kundër rebelëve jemenas, Huthi, që mbështeten nga Irani. Uashingtoni ka pretenduar se ka goditur mbi 1.000 caqe.
Bisedimet e rëndësisë së lartë për çështjen bërthamore mes Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe Iranit kanë kaluar tashmë në fazë teknike, pas vetëm dy rundeve të bisedimeve të ndërmjetësuara nga Omani.
Negociatorët iranianë dhe amerikanë do të mbajnë rundin e dytë të bisedimeve indirekte më 19 prill, një javë pasi mbajtën bisedime të cilat palët i përshkruan si “konstruktive” dhe “pozitive”.
Mes tensioneve të larta dhe mungesës së theksuar të besimit, negociatorët iranianë dhe amerikanë takohen sot në Oman, në përpjekje për ta zgjidhur një krizë bërthamore që po thellohet.
Nuk është e qartë nëse Irani donte ta mbante në heshtje këtë, por ministri i Jashtëm Abbas Araqxhi e ndjeu shumë të nevojshme të qëndronte në pikë të natës, me kohën në Teheran, se bisedime do të jetë të tërthorta, e kundërta e asaj që e tha Trumpi.
Shfaq më shumë
