مسئول یک کارگاه خیاطی در کابل می گوید که اکثر کارگران و کارآموزان این کارگاه دخترانی استند که از درس و کارهای رسمی منع شده اند.
با گذشت نزدیک به یک هفته از آغاز سال تعلیمی در مناطق سردسیر افغانستان، هنوز درهای مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف شش بسته اند. در این گزارش به زندگی دو باشندۀ دایکندی پرداخته شده است که فکر می‌کنند از رسیدن به آرزوهای شان محروم شده اند.
بعد از تسلط طالبان بر افغانستان تعداد مدارس دینی بیشتر شده است . در این اواخر یک تعداد دختران متعلم مکتب که طالبان آنها را ازآموزش منع کرده اند به مدارس رو آورده اند.
فرزانه ۲۳ ساله که حال در شهر فیروزکوه، مرکز ولایت غور در یک کارگاه خیاطی می‌کند می‌گوید، نمی‌خواهد زحمت چند ساله‌اش ضایع شود. پایان تحصیل بزرگ‌ترین آرزوی زنده گی فرزانه است.
دخترانی که برای تحصیل خون ریختند، از رفتن به پوهنتون محروم اند
در این برنامه در کنار آهنگ‌های جدید و ناب، دو مهمان داریم که هر دو در بخش دفاع از حقوق زنان فعالیت‌های زیاد کرده‌اند. این برنامه را ببینید و با دوستان‌تان شریک کنید.
شماری از معترضان زن از ارادۀ محکم خود برای آن‌چه عدالت‌خواهی در افغانستان می‌خوانند، سخن می‌زنند. ذکیه زهادت، عضو جنبش اصلی زنان مقتدر افغانستان است و در اعتراض‌های مختلف شعار نان، کار و آزادی را سر داده است. او به رادیو آزادی گفت که حتی به قیمت جانش به عدالت‌خواهی در افغانستان ادامه خواهد داد.
وحیده امیری، یکی از معترضان زن است که پس از اشتراک در چند تجمع اعتراضی در افغانستانِ زیر حاکمیت طالبان برای مدتی بازداشت شده بود. او و همکارانش در جریان اعتراض‌های شان شعار نان، کار و آزادی را سر می‌دادند. خانم امیری پس از رهایی از بازداشت، افغانستان را ترک کرد و به یکی از کشور های همسایه رفت.
فریده ترانه از آوازخوان‌هایی است که می‌گوید از راه موسیقی و ترانه صدای عدالت‌خواهی برای زنان و دختران افغان بلند می‌کند. بانو ترانه اخیراً آهنگی سروده که برای برخی‌ها در افغانستان به شدت سنت ناپذیرفتنی است، جایی‌که پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان دیگر روز جهانی زن، مانند سال‌های گذشته گرامی‌داشت نمی‌شود.
شماری از زنان امروز سه‌شنبه در کابل دست به اعتراض زدند و شعار "زن، عدالت و آزادی" سر دادند.
شماری از معترضان زن افغان پس از ماه‌ها اعتراض به گفتۀ خود شان «عدالت‌خواهی» در افغانستانِ زیر حاکمیت طالبان، مجبور به ترک افغانستان شده‌اند. یکی از این زنان مونسه مبارز، از بنیان‌گذاران جنبش اصلی زنان مقتدر افغانستان است. او می‌گوید که شرایط فعلی مجبورش کرده که به یکی از کشور های همسایه برود.
دختری در کابل که از رفتن به پوهنتون منع شده، زمینه آموزش رایگان را برای حدود ۲۰۰ دانش‌آموز دختر فراهم کرده‌است. به‌گفته او برای باز شدن دروازه‌های مکاتب و پوهنتون‌ها مبارزه خواهند کرد. جزئیات بیشتر را در این گزارش ببینید.
بیشتر "لود" شود
