او به رادیو آزادی می‌گوید که با خطر جدی سیلاب‌ها روبه‌رو هستند:
ما اکنون در خیمه زنده‌گی می‌کنیم، وضعیت این‌جا بسیار بد است، هیچ راه‌حلی هم نداریم
"وقتی باران می‌بارد، تمام خیمه تر می‌شود، هوای داخل خیمه خیلی گرم است، بادهای بسیار شدید می‌وزد و با خطر سیلاب مواجه هستیم. باید هرچه زودتر از این خیمه منتقل شویم، چون وقتی باد شدید می‌شود، خیمه تکان می‌کند و ممکن است روزی فرو ریزد."
سید گل، مرد ۵۰ ساله‌ای که حدود یک ماه پیش از اسلام‌آباد پاکستان به ولایت ننگرهار افغانستان بازگشته، نیز شکایت مشابهی دارد.
او می‌گوید که گرمای هوا، نبود سرپناه مناسب و تغییرات اقلیمی باعث شده که پدیده‌های طبیعی مانند سیلاب‌ها و بارنده‌گی‌های شدید، زنده‌گی او و خانواده‌اش را تهدید کند:
ما توان ساختن خانه را نداریم، جایی هم نداریم که برویم. محل زنده‌گی ما در کوه‌هاست که به سختی می‌شود به آن‌جا رفت
"خطر سیلاب، باد و باران زیاد است. دو بار باران آمد و سیلاب اموال ما را با خود برد. وضعیت منطقه ما خیلی بد است."
این افغان‌های بازگشته درحالی از چالش‌های محیط زیستی و نداشتن آماده‌گی در برابر آن شکایت دارند که کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهنده‌گان (یو ان اچ سی آر) نیز در گزارش تحقیقی تازه‌اش با ابراز نگرانی گفته است که پس از ماه اگست ۲۰۲۱، تغییرات اقلیمی، رویدادهای طبیعی و شرایط سخت جوی در افغانستان، به مانعی حتی بزرگ‌تر از جنگ برای ادغام و اسکان دوباره‌ی بازگشت کننده‌گان و آوارگان داخلی تبدیل شده‌است.
در این گزارش ۳۲ صفحه‌ای که روز پنجشنبه «۲۸ اگست» در وب‌سایت ریلیف سازمان ملل متحد منتشر شده، آمده است که آمارهای موجود درباره‌ی تأثیر تغییرات اقلیمی و بی‌جا شده‌گی در افغانستان نشان می‌دهد که این کشور یکی از آسیب‌پذیرترین کشورهای جهان در برابر حوادث طبیعی و بلایای شدید طبیعی است.
گزارش می‌افزاید که در کنار چالش‌های فراوان دیگر، همین تغییرات اقلیمی و تهدیدات ناشی از آن، یکی از بزرگ‌ترین موانع در مسیر جابجایی دوباره‌ی افغان‌های بازگشته و بی‌جا شده‌گان داخلی خوانده می‌شود.
در این گزارش همچنین آمده که اکثر بازگشت کننده‌گان، پیشاپیش هیچ آگاهی یا آمادگی‌ای درباره‌ی چالش‌ها و تهدیدات محیط زیستی ندارند و به همین دلیل آسیب زیادی می‌بینند و حتی برخی از آن‌ها مجبور می‌شوند برای دومین بار آواره شوند.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهنده‌گان تأکید کرده که نبود میکانیزم‌های منظم در این زمینه، افزایش شمار آواره‌گان داخلی و بازگشت کننده‌گان و کمبود منابع در افغانستان، مشکلات و فشارها را بیشتر کرده‌است.
این درحالی‌ست که به گفته‌ی «یو ان اچ سی آر»، از آغاز سال جاری میلادی تا کنون، حدود ۲،۳ میلیون افغان از ایران و پاکستان به کشور بازگشته اند.
افغانستان از قبل با توقف کمک‌های بین‌المللی و بحران شدید اقتصادی و انسانی روبه‌رو بوده و سال گذشته نیز، حوادث طبیعی مانند سیلاب‌های شدید، بارش‌های سنگین و زلزله‌ها، این کشور را به شدت آسیب زده‌اند.
بر اساس گزارش‌های بسیاری از نهادهای بین‌المللی، هم‌اکنون هیچ‌گونه امکاناتی برای ادغام دوباره‌ی مهاجران در افغانستان وجود ندارد.
