این اعتراضات برای چهار روز از روز پنجشنبه تا یکشنبه در ۱۴ شهر جهان ادامه می‌یابند.
معترضان افغان در شهرهای پاریس، سائو پائولو، برلین، هامبورگ، دوسلدورف، مونیخ، اسلو، ویانا، ژنو، دارم‌شتات، مادرید، آمستردام، واشنگتن و تورنتو گردهم می‌آیند و در فراخوانی از مردم در کشورهای مختلف جهان خواسته اند تا در مکان‌های تعیین شده به آنها بپیوندند.
شبکه مشارکت سیاسی زنان افغانستان می‌گوید، امروز برنامه‌های اعتراضی خود را در ایران، پاکستان و حتی در مکان‌های سربسته در داخل افغانستان راه اندازی کرده و فردا نیز برنامه‌های شان را در هالند، کانادا و فرانسه برگزار می‌کنند.
ترنم سیدی رهبر این شبکه روز پنجشنبه ۱۴ اگست به رادیو آزادی گفت که هدف‌شان از راه اندازی این تجمعات اعتراضی بلند کردن صدای مردم افغانستان به ویژه زنانی‌ست که در چند سال گذشته تحت حاکمیت طالبان با مشکلات جدی روبه‌رو بوده اند:
ما برنامه‌های متعددی را داریم، برنامه‌های عمومی است که در بسیاری از کشورها برگزار شده و در بسیاری از کشورها برگزار می‌گردد
"خواست ما این است که بالاخره جامعه جهانی به وضعیت بد مردم افغانستان یک نگاهی بیندازد و این وضعیت دشوار را که طالبان برای مردم به وجود آورده و زنان و دختران را اسیر گرفته و به عنوان گروگان‌های سیاسی از حقوق آنها سوء استفاده می‌کنند، بالاخره جامعه جهانی در یک جای به این وضعیت نقطه پایان بگذارد."
این شبکه همچنان در اعلامیه‌ی، پانزده اگست ۲۰۲۱ را «روز سیاه و شوم در تاریخ افغانستان» خوانده و گفته است که "اکنون چهار سال از آن فاجعه، ظلم، ترس، فقر، کوچ اجباری، قتل، زندان، شکنجه، تجاوز، تحقیر و بی‌عدالتی، سرکوب سیستماتیک زنان و حذف کامل آنان از فضای اجتماعی، سیاسی و آموزشی کشور گذشته است."
این شبکه افزوده که "در این چهار سال جنایاتی بی‌شمار علیه مردم، به‌ویژه زنان، فعالان مدنی، روزنامه‌نگاران، هنرمندان و اقلیت‌های قومی و مذهبی صورت گرفته و فرمان‌های زن‌ستیزانه، سیاست‌های تبعیض‌آمیز و اعمال آپارتاید جنسیتی آشکار در برابر زنان و دختران افغانستان انجام شده‌است".
مولوده توانا رهبر جنبش نیروهای مترقی افغانستان که شامل جنبش‌های اعتراضی در کشورهای مختلف جهان است، اما با انتقاد از عملکرد جهان می‌گوید، در چهار سال گذشته جهان هیچ کاری برای مردم افغانستان انجام نداده‌است:
"چهار سال حاکمیت طالبان در افغانستان و تشدید محدودیت‌ها علیه مردم افغانستان و بی‌مهری و کم‌توجهی جهان و سازمانهای بین‌المللی هر کدام نشان می‌دهد که ما دیگر توقع از جامعه جهانی و کشورهای که مدعی دموکراسی هستند نداشته باشیم.
برخود ماست که خود ما راهکار پیدا کنیم، بدیل حکومت طالب را از جوانان و کدرهای علمی افغانستان شکل بدهیم تا این حاکمیت سرکوب شود
این اعتراضات درحالی شکل گرفته که فردا ۱۵ اگست چهار سال حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان تکمیل می‌شود.
حکومت طالبان در پانزدهم اگست سال ۲۰۲۱ قدرت را در افغانستان بدست گرفته و بعد از آن محدودیت‌های متعددی را در برابر زنان وضع کرد که تا هنوز ادامه دارند.
حکومت طالبان در این چهار سال، دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کرده و اجازه رفتن به پوهنتون و حتی انستیتوت‌های طبی را به آنان نداد، زنان را از کار در بسیاری ادارات دولتی وغیر دولتی منع کرده و گشت‌وگذار شان را در جاده‌های عمومی، پارک‌های تفریحی، رفتن به ورزشگاه‌ها، سفر در فاصله‌های طولانی بدون محرم و حمام‌های زنانه منع قرار داده و زنان را که اعتراض کردند، به گفته خود شان زندانی و شکنجه کرده‌است.
در اقدام اخیر، محتسبین وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان دست به بازداشت و آزار و اذیت زنان و دختران در مناطق مختلف شهر کابل زده و ده‌ها تن از آنها را به اتهام نداشتن حجاب و محرم شرعی زندانی کرد.
حکومت طالبان بارها ادعا کرده که حقوق زنان در چهارچوب شریعت اسلامی در افغانستان تأمین است، آن‌چه زنان افغان و سازمانهای بین‌اللمی آن را رد کرده و می‌گویند که طالبان زنان و دختران افغان را به گونه گسترده‌ی سرکوب کرده‌اند.
