پس از حاکمیت دوبارهٔ طالبان در افغانستان، اگرچه فعالیتهای فرهنگی در این کشور کاهش یافته، اما با مهاجرت شمار زیادی از فرهنگیان به اروپا، امریکا و کانادا، سخن از گسترش و رنگینی فعالیتهای فرهنگی افغانستان در آنجا به میان آمدهاست.
شماری از فرهنگیانی که از قبل در این کشورها زندهگی میکنند میگویند این تغییر هم از لحاظ کمی و هم از نظر کیفی محسوس است.
با آمدن این فرهنگیان، نهتنها فعالیتهای فرهنگی ما سرعت و گستردگی بیشتری یافته است.
داکتر شیرولی شیر، رئیس انجمن رشد فرهنگی افغانستان در جرمنی، به رادیو آزادی گفت:
"با آمدن این فرهنگیان، نهتنها فعالیتهای فرهنگی ما سرعت و گستردگی بیشتری یافته، بلکه در تمام اروپا شاهد گسترش دامنهٔ فعالیتها و کارهای فرهنگی هستیم."
به ابتکار همین انجمن، مدتی پیش مشاعرهٔ گستردهای بهنام «د لونگو امیل» برگزار شد که دهها شاعر، از جمله کسانیکه بهتازهگی مهاجر شدهاند، از کشورهای مختلف اروپایی، در آن شرکت کردند.
همچنین از دیگر کشورهای اروپایی نیز هر از گاهی گزارشهایی از برگزاری نشستهای فرهنگی و برنامههای هنری منتشر میشود.
در شماری از ایالتهای امریکا نیز از گسترش و بهبود فعالیتهای فرهنگی سخن زده میشود.
خانم نوشابه آشنا، از مسئولان برنامههای ادبی در رادیو آشنای صدای امریکا که در این کشور زندهگی میکند، به رادیو آزادی گفت:
با آمدن نویسندهگان، شاعران و ژورنالیستان از افغانستان و حضور آنان در این نشستها، فضای ادبی بهگونهٔ چشمگیری تغییر کردهاست.
"اینجا در امریکا، افغانها از قبل نیز نشستهای ادبی داشتند و هنوز هم این برنامهها برگزار میشوند، پیشنمایش آثار و کتابهای تازهچاپشده برگزار میشود، اما با آمدن نویسندهگان، شاعران و ژورنالیستان از افغانستان و حضور آنان در این نشستها، فضای ادبی بهگونهٔ چشمگیری تغییر کردهاست، این تغییر هم از نظر کمیت و هم از نظر کیفیت تأثیرات مثبتی داشتهاست."
این روزها در شبکههای اجتماعی، خبرهایی در بارهٔ برگزاری یک برنامهٔ هنری زیر نام «میلهٔ افغان» در آیندهٔ نزدیک در امریکا منتشر شدهاست.
بهنظر میرسد این برنامه بهمناسبت ۲۸ اسد، سالروز استرداد استقلال افغانستان برگزار شود.
در کشور همسایهٔ امریکا، کانادا نیز فرهنگیان افغان ساکت ننشستهاند.
صفیه میلاد، شاعر و نویسندهٔ افغان ساکن در این کشور به رادیو آزادی گفت:
"این مهاجرتها باعث شده که نشستهای ادبی افغانها در کافههای کانادا رنگ و بویی تازه بهخود بگیرند و دوباره نفس بکشند، اینجا شاعر میتواند از عشق، وطن و دلتنگیاش بگوید و حقیقت را بیان کند، اینجا قلم بهجرم فکر نمیشکند و واژهها زیر تیغ سانسور جان نمیدهند."
قابل یادآوریست که پس از تسلط دوبارهٔ طالبان بر افغانستان، شماری از فرهنگیان و هنرمندان افغان به کشورهای همسایه نیز مهاجر شدهاند، اما بهدلیل نبود امکانات کافی و فشارهای گوناگون از سوی کشورهای میزبان بر پناهجویان، زمینهٔ فعالیتهای گسترده و درخشان فرهنگی و هنری برای آنان بهگونهٔ جمعی فراهم نشدهاست.
با اینحال، در برخی موارد، فعالیتهایی بهصورت انفرادی صورت گرفتهاست.