او که با خانواده‌اش در شهر کابل زندگی می‌کند، به رادیو آزادی گفت که از چند روز به این سو برادر خردسالش به دلیل نداشتن لباس و پاپوش گرم زمستانی بیمار شده است.
ما در یک شرایط بد اقتصادی بسر می‌بریم ،سال قبل پدرم را از دست دادم.
زینت می‌گوید:
"ما در یک شرایط بد اقتصادی بسر می‌بریم، سال قبل پدرم را از دست دادم، هوا سرد است، با چبلک گشت‌وگذار می‌کنیم، برادرم پنج ساله است، فعلاً بیمار شده است، ما به لباس و بوت‌های گرم زمستانی نیاز داریم و ما توان خرید آن را نداریم."
شفیق، سرپرست یک خانوادۀ یازده نفره در ولایت ننگرهار که از ناحیۀ پا معلول است، می‌گوید که بیکاری و مشکلات اقتصادی حتا توان خرید یک جوراب را از او گرفته است.
برایم بسیار دردآور است که توان گرفتن یک جوراب را برای کودکانم ندارم.
او گفت که در این هوای سرد جانسوز زمستان، خانه‌اش سرد است و کودکانش لباس گرم زمستانی ندارند.
"من لباس‌های گرم زمستانی را حتی از لیلامی‌فروشی هم خریده نمی‌توانم، واقعاً وضعیت اقتصادی ما بسیار خراب است، خودم بیکار هستم و این برایم بسیار دردآور است که توان گرفتن یک جوراب را برای کودکانم ندارم."
برخی آگاهان امور اجتماعی تأکید می‌کنند که نیاز است تا در کنار موسسه‌های امدادرسان، مردم هم برای حمایت از کودکان بی‌بضاعت، لباس‌های گرم و بوت‌های زمستانی‌شان را که استفاده نمی‌کنند، به آنان توزیع کنند.
توان تنها این نیست که ما پول نقد را به کسی کمک بکنیم.
مجیب لحاظ، یکی از این آگاهان به رادیو آزادی گفت:
"توان تنها این نیست که ما پول نقد را به کسی کمک بکنیم، بلکه توانایی هر چیزی که ما می‌توانیم چیزهای اضافی را به این کودکان کمک کنیم، تمام مردم به قِسم یک کمپاین منظم لباس‌های گرم اضافی زمستانی هموطنان ما را جمع‌آوری کنند و به کسانی که بی‌بضاعت استند، توزیع کرده و به آنها کمک کنند."
شیردل پاسون دیگر آگاه اجتماعی، اما می‌گوید که در کنار مردم عام حکومت‌ها و تاجران نیز مسئولیت دارند که به این کودکان توجه و برایشان لباس‌های گرم زمستانی تهیه کنند.
داکتران هم داشتن لباس گرم را در هوای سرد برای جلوگیری از بیماری‌های فصلی یک نیاز می‌دانند و می‌گویند که نبود امکانات، لباس و بوت گرم زمستانی کودکان را دچار بیماری‌های مختلف می‌کند.
هرچند بیماری‌ها در این فصل زیاد است، اما اطفال بیشتر سینه‌وبغل می‌شوند.
داکتر محمد ناصر کریمی، مسئول یکی از کلینیک‌ها در ولایت بغلان می‌گوید:
"در این هوای سرد زمستانی اطفالی که لباس و بوت گرم نداشته باشند، به دو نوع بیماری بیشتر مبتلا می‌شوند، یکی ریزش و سرفه و دیگر بیماری سینه‌وبغل می‌باشد، هرچند بیماری‌ها در این فصل زیاد است، اما اطفال بیشتر سینه‌وبغل می‌شوند."
صندوق حمایت از کودکان ملل متحد (یونسیف) نیز چهارشنبۀ گذشته هشدار داد که با سرد شدن هوا کودکان افغان بیشتر با خطر عفونت‌های تنفسی روبه‌رو اند.
این صندوق در سال ۲۰۲۴ گفته بود که بیش از ۱۶۰ هزار مورد بیماری‌های شدید تنفسی در افغانستان ثبت شده که ۶۲ درصد آنان کودکان زیر پنج سال بودند.
بیشتر خانواده‌ها در کنار این که توان خرید لباس و پاپوش گرم زمستانی را برای کودکان‌شان ندارند، حتی برای پیدا کردن غذا برای کودکان‌شان و گرم کردن خانه‌هایشان هم حیران هستند و از نهادهای خیریه و ثروتمندان تقاضا دارند که به آنها کمک کنند.