این نهاد تاکید کرده که به حمایت اضافی نیاز دارد و اگر این حمایت را دریافت کند، موانع در بخش کمک رسانی نیز کاهش خواهد یافت و کمک ها به موقع و سهولت به مردم نیازمند خواهد رسید.
این ادارهٔ ملل متحد گفته که در سال روان میلادی ۱۴،۸ میلیون افغان که یک سوم از نفوس کشور را تشکیل می‌دهند، به کمک‌های غذایی و زراعتی نیاز دارند.
در همین حال برخی از افغان‌های نیازمند در کشور نیز از بسیاری از مشکلات بشری علت سرمای شدید در فصل زمستان شکایت دارند و می‌گویند که دسترسی آن‌ها به مواد غذایی کافی، سرپناه مناسب و خدمات لازم صحی دشوار شده است.
رحیم، باشندهٔ کابل در این مورد به رادیو آزادی گفت:
«من سرپرست یک خانوادهٔ پنج‌نفری هستم، تا اکنون حتی توان خرید یک چوب را نداریم، ما در سه وقت یک وقت آن هم با شواری زیاد به غذا دسترسی داریم، بدبختانه در کمک‌های بین‌المللی هم کسی ما را نمی‌گیرد، باور کنید بیماران ما حتی جان شا را دست می‌دهند چون پول نداریم، داکتر و دوا وجود ندارد، کودکان و زنان ما لباس و بوت گرم ندارند، در این برف و سرما پا برهنه هستند.»
اوچا گفته، بحران اقلیمی در افغانستان وضعیت بشری را بیشتر به چالش می‌کشد و تنها کمک‌های بشری را برای رسیدگی به آسیب‌های اقلیمی و آسیب دیدگان کافی نمی‌داند.
نفیسه، باشندهٔ ولایت میدان وردک که به خاطر سیلا‌ب‌ها و باران‌ها خانه‌اش تخریب شده و اکنون به کابل بی‌جا شده است می‌گوید که برعلاوهٔ نبود سرپناه، فقر نیز زندگی اش را دشوار کرده است.
«آن‌جا همه چیز رفت هیچ چیز باقی نماند، این‌جا به خیرخانهٔ کابل آمدیم، هوا بسیار سرد است، زمستان است و برای گرم کردن کودکان ما هیچ چیزی نداریم، ما بسیار فقیر هستیم، برای خوارک و پوشاک چیزی نداریم، هیچ کسی با ما کمک نکرده، این‌جا شب‌ها و روزهای سختی را سپری می‌کنیم.»
این افغان‌ها از اداره‌های بین‌المللی، نهادهای کمک رسان و حکومت طالبان خواستار کمک‌های بشردوستانهٔ فوری هستند.
اوچا پیش از این به تاریخ ششم جنوری در گزارش خود ابراز نگرانی کرده بود که سال روان میلادی ۲۲،۹ میلیون افغان یا نیمی از نفوس افغانستان به کمک‌های بشری نیاز دارند.