نهاد «افغان ویتنس» می‌گوید که در حاکمیت سه سالۀ طالبان در افغانستان موارد مختلف خشونت مبتنی بر جنسیت در برابر زنان افزایش یافته است.
این سازمان در گزارشی زیر نام «وقوع روزانه» که روز پنج‌شنبه ۱۵ اگست منتشر کرده گفته که نزدیک به ۳۳۲ مورد زن‌کشی (فیمیساید) در سه سال حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان به ثبت رسیده و زنان از «حذف سیستماتیک» از زنده‌گی عمومی رنج می‌برند.
به‌گفته این نهاد، گزارش‌ها نشان می‌دهد که ۸۴۰ زن و دختر از جنوری سال ۲۰۲۲ تا ۳۰ جون ۲۰۲۴، مورد خشونت مبتنی بر جنسیت قرار گرفته اند.
بر اساس گزارش، خشونت جنسیتی در برابر زنان در سراسر افغانستان رخ می‌دهد و بر اساس معلومات این نهاد هر ماه ۲۸ زن قربانی خشونت جنسیتی قرار می‌گیرند.
در گزارش گفته شده که ۱۱۵ مورد به شمول ازدواج اجباری، برده‌گی جنسی، تعرض و تجاوز جنسی، ۷۳ مورد خشونت و شکنجهٔ غیر جنسی و ۱۱۳ مورد بازداشت زنان به اتهام اعتراض در برابر طالبان یا نادیده گرفتن سیاست‌های حکومت‌شان در برابر زنان و دختران اتفاق افتاده است.
بر اساس گزارش، اطلاعات جمع‌آوری شده از منبع باز توسط افغانستان ویتنس نشان می‌دهد که تظاهرات خیابانی دختران و زنان در سه سال گذشته به‌طور قابل توجهی کاهش یافته و به شکلی‌که فعالان اعتراضات خانه‌گی‌شان فلم می‌گیرند و به صورت آنلاین نشر می‌کنند تا از بازداشت و خشونت علیه خود جلوگیری کنند.
در گزارش افغان ویتنس همچنان آمده که زنان و دختران افغان همواره تلاش کردند تا صدای عدالت خواهی‌شان را در برابر محدودیت‌های طالبان بلند کنند، اما این اعتراضات و راهپیمایی زنان و دختران افغان با گذشت سه سال به طور چشمگیری کاهش یافته است.
افغان ویتنس گفته که طالبان در سه سال گذشته محدودیت‌های شان در برابر زنان را شدت بخشیده اند.
با این حال، نزدیکان برخی از دختران و زنان افغان که دست به خودکشی زده‌اند، علت آن را محدودیت‌ها و خشونت‌های شدید طالبان در برابر زنان عنوان کرده‌اند.
رقیه ساعی، یک تن از دوستان نزدیک و خانوادگی طاهره دختری‌که چندی پیش پس از رهایی از زندان طالبان دست به خودکشی زد. خانم ساعی به رادیو آزادی گفت، او به‌خاطر عدم رعایت حجاب بازداشت شده بود:
"به بهانهٔ حجاب اجباری گفته بودند که تو حجاب نداری، به ولسوالی پنجاب بردند و از آن‌جا به بامیان بردند، مدتی زندانی بود، بعد از آزادی با بسیار مشکلات و ضمانت وقتی به خانه رفت متأسفانه خودکشی کرد، طاهره یک دختر بسیار پر تلاش و قوی و همیشه به آینده امیدوار بود."
با این حال برخی از زنان معترض افغان می‌گویند، به‌خاطر محدودیت‌های شدید در برابر شان، زندانی شدن، بی‌کاری و فقر تلاش کردند که دست به خودکشی بزنند.
از این میان یک تن از زنان معترض که نخواست نام‌اش در گزارش به علت مشکلات امنیتی گرفته شود به رادیو آزادی در این مورد گفت:
"دوم اگست ۲۰۲۳ زندانی شدم، همه چیز را از دست دادم، پول گزاف دادم از زندان رها شدم، دیگر وظیفه مرا نپذیرفت چون فهمیدند که من یک زن معترض بودم، شوهرم من را ترک کرد که تو در زندان طالبان بودی و نمی‌دانم چه‌ها بر تو گذشت، فعلاً در یک وضعت بد روحی و روانی همراه با دو طفل خود قرار دارم، هر لحظه به ذهنم می‌آید که به زنده‌گی خود خاتمه بدهم."
این درحالی‌ست که بخش زنان سازمان ملل متحد نیز در گزارشی‌که به تاریخ ۱۳م اگست به مناسبت سه ساله‌گی حاکمیت طالبان منتشر کرده در آن آمده هشت درصد از پاسخ دهنده‌گان به یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۳ گفته اند که حداقل یک زن یا دختر افغان را می‌شناسند که از اگست ۲۰۲۱ اقدام به خودکشی کرده‌است.
حکومت طالبان با آن‌که ادعا می‌کند که حقوق زنان در چهارچوب شریعت اسلام در افغانستان تأمین است، اما در سه سال گذشته از اگست ۲۰۲۱ تا کنون رفتن دختران بالاتر از صنف ششم به مکتب و تحصیل آنان در پوهنتون را منع قرار داده و همچنان کار زنان در بسیاری اداره‌های دولتی و غیر دولتی و فعالیت آنان در آرایشگاه‌ها را ممنوع قرار داده‌است.
