تظاهرات و تحصن پناهجویان افغان در مقابل دفتر کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهنده‌گان در شهر جاکارتای اندونیزیا وارد چهارمین روز شد. اعتراض کننده‌ها که به روز دوشنبه هفته روان اعتراض خود را آغاز کرده‌اند، منتظر دریافت پاسخ از سوی این دفتر برای روشن شدن سرنوشت‌شان هستند.
عزت‌الله احمدی یکی از فعالان حقوق پناهنده‌گان در اندونیزیا در مورد هدف راه اندازی این اعتراضات به رادیو آزادی گفت:
"تظاهرات پناهنده‌گان در شهر جاکارتای اندونیزیا از چهار روز پیش شروع شده و تا هنوز هم ادامه دارد، البته پناهنده‌گان در خیمه‌های تحصن شب و روز در برابر دفتر «یو ان اچ سی آر» هستند، خواست اصلی‌شان اسکان مجدد است که پرونده‌های شان از سوی این دفتر به کشورهای مهاجرپذیر فرستاده شود."
معترضان: با چالش‌های زیادی روبه‌رو هستیم
شیما محبی یکی دیگر از پناهجویان معترض به رادیو آزادی گفت که در حال حاضر آن‌ها با مشکلات زیادی در اندونیزیا روبه‌رو هستند و شرایط زنده‌گی برای‌شان دشوار شده‌است:
"متأسفانه ما تحت حمایت سازمان ملل در اندونیزیا با چالش‌های زیادی روبه‌رو هستیم، من‌جمله مشکلات مالی، مسایل بهداشتی، تأخیر در پروسه پناهنده‌گی، تأخیر در اسکان مجدد، نبود زمینه تحصیل، نداشتن اجازه کار، اما هیچ پاسخی را از سوی دفتر «یو ان اچ سی آر» دریافت نمی‌کنیم."
تلاش‌های ما برای تماس با دفتر کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهنده‌گان به نتیجه نرسید.
اما احمد طارق ثانی سخنگوی سفارت افغانستان در اندونیزیا با تائید این اعتراضات به رادیو آزادی گفت که در حال حاضر پیشرفتی در قسمت اسکان مجدد پناهجویان وجود ندارد.
آقای ثانی در این مورد افزود: "کدام پیشرفتی خاصی در قسمت اسکان مجدد نیست، ولی در قسمت انتقال مهاجرین که دوست دارند دوباره به وطن عودت کنند پیشرفت شده‌است، ما با بخش «آی او ام» جاکارتا ملاقات و نشستی‌که داشتیم، اونا کسانی را که به وطن عودت کنند، هزینه برگشت، تریول داکومنت و پرداخت پول نقد برای‌شان مد نظر گرفته اند."
هرچند آقای ثانی در مورد تعداد پناهجویان افغان موجود در اندونیزیا آمار تازه ارائه نکرد، اما در ماه ثور امسال به رادیو آزادی گفته بود که به تعداد ۴،۸۰۰ افغان در اندونیزیا زنده‌گی دارند که روند اسکان مجدد یا انتقال‌شان افزایش یافته است.
برخی پناهجویان افغان به رادیو آزادی گفتند که بیش از ۱۲ سال می‌شود در این کشور در حالت بی‌سرنوشتی به سر می‌برند و تا کنون با وجود راه اندازی اعتراضات برای روشن شدن سرنوشت‌شان به کدام نتیجه مثبت دست نیافته اند.
این درحالی‌ست که اندونیزیا عضو کنوانسیون پناهنده‌گان سازمان ملل متحد نیست و حکومت این کشور به پناهجویان اجازه کار یا دسترسی به مکاتب و شفاخانه‌های دولتی را نمی‌دهد، آن‌چه یکی از چالش‌های جدی و اصلی مهاجران افغان در این کشور شمرده می‌شود.
