برخی از سیلاب‌زدگان غور: نی به ما کمک شده و نی هم حقوق تقاعد ما پرداخت می‌شود

خانه مصطفی در حومه شهر فیروزکوه، مرکز ولایت غور، یک ماه پیش در نتیجه سیلاب‌ها ویران شد.

این مرد ۷۰ ساله تا پنج سال پیش در اداره افغان پست ولایت غور کار می‌کرد، اما پس از تقاعد، طالبان حقوق تقاعدی او را نپرداخته‌اند.

مصطفی که اکنون با همسرش بر روی بقایای خانه‌اش نشسته است، به رادیو آزادی می‌گوید:

"به حکومت کار کردم، این حکومت حقوق تقاعدی من را نداد. به امید خدا گفتیم شاید حقوق ما برسد، اما نشد. بعد سیل آمد و همه چیز ما را برد. حالا در دشت مانده‌ایم، کار هم نیست. سرگردان و پریشان هستیم، نمی‌دانیم چه کنیم."

حکومت طالبان نزدیک به سه سال است که حقوق متقاعدین را پرداخت نکرده و بسیاری از خانواده‌ها از فقر و مشکلات اقتصادی شدید رنج می‌برند و توان خرید لباس و مواد اولیه را از دست داده‌اند.

مقررۀ تنظیم حقوق تقاعد کارکنان خدمات ملکی افغانستان در ۲۶ اسد ۱۳۸۸ از سوی وزارت عدلیۀ نظام جمهوریت پیشین در جریدۀ رسمی نشر شد. در این مقررۀ حقوق تقاعدی را بخشی از مزد ماهانۀ کارکن خدمات ملکی تعریف کرده که به ذخیرۀ دولت منتقل می‌شود و این مبلغ پس از تکمیل معیاد باز نشسته گی، برایش سالانه پرداخت می شود.

ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان در ماه جدی سال گذشته در یک سپیس صفحۀ ایکس ( تویتر سابق) به بی بی سی گفته بود که قانون پرداخت حقوق متقاعدین تعدیل شده و به زودی توسط وزارت عدلیه نافذ می‌شود و حقوق متقاعدین داده خواهد شد.

امامتقاعدین بارها در گفتگو با رادیو آزادی از پاسخگو نبودن مقام‌های حکومت طالبان در برابر پرداخت حقوق آنان، شکایت کردند.

از طرف هم اخیراً ملاهیبت الله آخندزاده، رهبر طالبان به وزارت مالیۀ حکومت این گروه دستور داد که دیگر از معاش کارکنان دولت پول تقاعد اخذ نکند.

تازه‌گل، همسر مصطفی به رادیو آزادی چنین می‌گوید: "همه خانه ما را آب برد، نه کودک داریم و نه سرپناه داریم و نه هم ما کار کرده میتوانیم، روز ما چطور تیر شود؟ نان نداریم و تشک و پتو هم نداریم، مردم هم یک روز نان بدهد دو روز نان بدهد خدا میداند عمر ما چقدر مانده است ما داخل دشت چگونه زندگی کنیم؟."

سیلاب‌ها در ولایت غور یک ماه پیش به گفته مسئولان طالبان جان بیش از ۵۰ نفر را گرفت و ده‌ها خانه، دکان و هزاران جریب زمین را تخریب کرد و ده‌ها راس مواشی نیز تلف شدند.

هرچند مسئولان طالبان از روند کمک‌رسانی خبر داده‌اند، مردم می‌گویند که کمک‌ها ناچیز است و آن‌ها نیازمند کمک‌های اساسی هستند.

عبدالخالق که چهار سال پیش در اداره مستوفیت غور کار می‌کرد، پس از بازنشستگی در کنار جاده در شهر فیروزکوه به عریضه‌نویسی مشغول بود.

سیل یک ماه پیش غرفه کاری و خانه او را نیز تخریب کرده است.

او می‌گوید که تنها یک خیمه دریافت کرده و دیگر هیچ کمکی به او نرسیده است. عبدالخالق اکنون خواهان توجه مقام‌های محلی است:

"ما این خیمه خالی را چی کنیم؟ نه نان داریم نه جای و نه هم وسایل برای خواب کردن داریم، ما امید داریم که یک جای برای خود خانه بسازیم."

عبدالخالق نیز از سه سال گذشته که طالبان به قدرت بازگشته‌اند، حقوق بازنشستگی خود را دریافت نکرده است. او می‌گوید که همه بازنشستگان در غور در وضعیت ناگوار اقتصادی به سر می‌برند.

برنامه جهانی غذا اخیراً در گزارشی گفته است که ۱۲.۴ میلیون نفر در افغانستان از ماه می تا اکتوبر سال جاری با ناامنی شدید غذایی مواجه خواهند بود که از این میان ۲.۹ میلیون نفر یک گام تا قحطی فاصله دارند.

فعالان مدنی در ولایت غور نیز تاکید می‌کنند که اگر به وضعیت سیل‌زدگان توجه نشود، وضعیت زندگی مردم وخیم‌تر خواهد شد.

سید اسدالله حیدری، یکی از آنان، به رادیو آزادی بیشتر می‌گوید: " خانواده های را بعد از سیلاب دیده ایم که حتی نان به خوردن ندارند، خانه که داشتند آن را هم آب برده است اگر به آنان توجه نشود حالت بسیار بدی را شاهد خواهیم بود."

حیدری می‌گوید که نهادهای بین‌المللی به ویژه به وضعیت خانواده‌های کهنسال و بازنشستگان توجه داشته باشند که توان کار دیگری ندارند و سه سال است که حقوقشان پرداخت نشده است.