بسیاری از مردم در ولایت فراه می گویند که به دلیل افزایش فقر و بیکاری قادر به خرید لباس نو و سایر اقلام مورد نیاز عید نیستند.
احمد ضیا ۳۵ ساله، به دلیل از دست دادن شغل خود با شکست بزرگی مواجه شده است. برای او جشن عید فطر امسال، شور و نشاط سال های گذشته را از دست داده است. به نظر می رسد که حال و هوای جشن برای احمد ضیا جای خود را به احساس عدم اطمینان و نگرانی داده است.
او در روستای قلعه محمد شهر فراه زندگی می کند و نان آور خانواده شش نفره است.
احمد ضیاء در نظام جمهوری مخلوع افغانستان در یک اداره دولتی راننده بود و با معاشی که داشت تجلیل از عید نیز برایش خوشایند بود.
در سال هایی که هنوز شاغل بود، با نزدیک شدن عید، احمدضیا مشتاقانه برای جشن آماده می شد. او برای خود و فرزندانش لباس های جدید می خرید. علاوه بر این، او می توانست در حد توانش غذای خوشمزه و میوه های تازه و خشک برای عزیزانش فراهم کند.
او یاد آن دوران را به رادیو آزادی چنین بیان می کند:
"به او دولت که بود ده هزار افغانی معاش داشتم، کلگی خوشحال بودند؛ اما حال که است خانم من ناراحت است، اولاد هایم ناراحت هستند. حال وقتی به خانه می روم همگی نا آرام و ناراحت هستند، خلاصه حال نه معاشی است و نه پولی است. بخدا معلوم است که برایم مشکل عصبی پیدا شده هیچ روزگاری نداریم."
بسیاری از باشندگان فراه می گویند که به دلیل مشکلات اقتصادی، کاهش درآمد و بیکاری عید برایشان چندان خوشایند نیست.
محمد هم که از صبح تا شام در جاده مخابرات شهر فراه منتظر کارگری است، شکایت مشابهی دارد.
"عید هم نزدیک است آمادگی خاصی نداریم. پول نیست که پول نباشد آمادگی برای عید از کدام طریق باشد. از افراد ثروتمند و سرمایه دار خواهش ما این است که با ما افراد بی بضاعت کمک کنند."
گروهی از فعالان مدنی در شهر فراه با اظهار ناامیدی از مقامات محلی طالبان به عدم اقدام آنها در راستای کاهش فقر در این ولایت اشاره می کنند.
یک فعال محلی در فراه که نخواست به دلیل مشکلات امنیتی نامش در گزارش گرفته شود، به رادیو آزادی چنین می گوید:
" اینها {مقام های محلی طالبان} کسانی هستند که از حکومت و حکومت داری هیچ چیزی را نمی دانند آنچه که در دست شان آمد مال شخصی خود می دانند ، می خورند و می پوشند و این هم تاثیر بسیار عمیق بر سر مردم افغانستان داشته که اکثریت خانواده ها ،یتیم ها و غریب ها داد و فریاد شان بلند می شود که اینها هر روز مورد اموال و مال بیت مال را مورد استفاده شخصی خود قرار میدهند متاسفانه که این فقر و غریبی بیچاره گی ناداری هر روز افزایش پیدا کرده."
به اساس گزارش ها؛ پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان در نزدیک سه سال گذشته، فقر و بیکاری در این کشور بیداد می کند و مشکلات اقتصادی نیز در میان خانواده های نادار افزایش یافته است.
به تازگی دفتر هماهنگ کننده کمک های امور بشردوستانه سازمان ملل متحد گفته است که در سال روان میلادی، حدود ۲۴ میلیون نفر در افغانستان به کمک های بشردوستانه نیاز دارند.
