اتحادیه اروپا اختلال روانی ناشی از مواد مخدر در افغانستان را نگران کننده میداند

سازمان صحی جهان میگوید که نصفی از شهروندان افغانستان از مشکلات روانی رنج میبرند و اکثریت آنان کسانی اند که به دلیل استفاده از مواد مخدر روان شان آسیب دیده است.

برای رسیده گی به این همه افراد نیازمند، تنها بیست مرکز صحی و (۲۳) تیم صحی در سراسر افغانستان فعالیت دارند.

داکتران متخصص میگویند، علت عمده افزایش میزان اختلالات روانی در میان افراد معتاد در افغانستان، افزایش استفاده از مواد مخدر کیمیاوی است.

داکتر محمد گل صمیم، متخصص تداوی معتادان میگوید، معتادان در افغانستان اکثراً به (Overdose) یا استفاده بیش از حد به مواد مخدر مبتلا اند و این وضعیت اختلاف روانی را بیشتر ساخته است:

" چرس نسبت به تریاک و هیرویین کمتر سبب سایکوز یا (جنون) میشود، هیرویین و شیشه زود تر فرد را به جنون مبتلا میسازد و دیگر وابسته به اندازه استفاده از مواد مخدر است، هرگاه کسی کمتر از مواد مخدر استفاده میکند، میزان جنونش کمتر و اگر کسی بیشتر استفاده کند فیصدی جنون در وی بیشتر میشود."

با این حال اتحادیه اروپا نگران افزایش اختلال روانی در میان استفاده کننده گان مواد مخدر در افغانستان است و در نشست اخیر به اشتراک مسوولان اداره مبارزه با مواد مخدر، سازمان صحی جهان و جاپان در ویانا، از جامعه جهانی خواسته که در این بخش با نهادهای صحی در افغانستان کمک کنند.

اتحادیه اروپا در ماه عقرب سال گذشته ده میلیون یورو در بخش ارایه خدمات صحی به افرادی دارای اختلال روانی ناشی از استفاده از مواد مخدر با افغانستان کمک کرد.

متخصصان تداوی معتادان اما مشکل اختلال روانی مرتبط با مواد مخدر در افغانستان را تنها نبود دارو نمیدانند، بلکه کمبود متخصصانی میدانند که ظرفیت مسلکی تداوی معتادان را دارند.

داکتر ارشاد منصور، متخصص تداوی معتادان میگوید که در نبود این متخصصان، حتی شیوه تداوی معتادان در افغانستان متضرر شده است:

" کسانی که بر آنان سرمایه گذاری صورت گرفته بود و آموزش داده شده بودند، وظایف خود را از دست دادند. حال یک برداشت نادرست این است که تداوی اعتیاد تنها با یک نسخه داکتر و ادویه ممکن است، نه، اینطور نیست. ترک اعتیاد در مرحله نخست نیازمند داکتر و دارو است، ولی مراحل بعدی آن شامل ابعاد اجتماعی است که در این مرحله باید مشاورین حضور داشته باشند که مشکلات معتاد را بر ملا سازند."

با به قدرت رسیدن دوباره طالبان در افغانستان در سال ۲۰۲۱ میلادی و توقف کمکهای خارجی با بخش تداوی معتادان، تعداد زیادی متخصصان و افراد آموزش دیده در بخش تداوی معتادان نیز افغانستان را ترک کردند.

از سوی دیگر، حکومت طالبان نیز دهها هزار معتاد را برای کاهش دسترسی آنان به مواد مخدر به زندانها انداختند که این کار سبب افزایش اختلال روانی در میان آنان شده است.