شماری از دانشآموزان و دانشجویان دختر بار دیگر خواستار فشارهای سازمان ملل متحد بر طالبان برای بازگشایی مکاتب و پوهنتونها هستند.
آنان که نگران ادامۀ توقف آموزش و تحصیلشان هستند، به این باور اند که فشارهای بینالمللی میتواند سیاست کنونی حکومت طالبان در برابر حق آموزش و تحصیل آنان را تغییر دهد.
این دختران از ملل متحد میخواهند که در نشست دوحه بر حکومت طالبان فشار بیآورد تا در سال تعلیمی- تحصیلی جدید دروازههای مکاتب و پوهنتونها را به روی دختران باز کند.
کبرا، باشندۀ کابل و دانشآموز صنف دوازدهم مکتب که دو سال است از آموزش محروم است، به رادیو آزادی گفت:
"در جریان هستید که بیشتر از دو سال شده دروازههای مکاتب به روی دختران بسته است و این نشستی که قرار است برای افغانستان برگزار شود از آنان خواهش میکنیم که بر امارت اسلامی فشار بیآورند تا بتواند دروازههای مکاتب را در سال جدیدی که پیش روی داریم به روی دختران باز کنند."
فوزیه، باشندۀ ولایت دایکندی و دانشجوی سمستر چهارم حقوق پوهنتون کابل نیز که پس از ممنوعیت تحصیل دختران از سوی حکومت طالبان خانهنشین شده است، میگوید:
"از سازمان ملل خواهشمندیم که به طالبان فشار بیآورد تا اینکه مکاتب و دانشگاهها به روی ما دختران باز شود."
دانشآموزان و دانشجویان دختر درحالی این خواستها را مطرح میکنند که قرار است نشست دوحه برای افغانستان با حضورداشت نمایندگان ویژۀ کشورهای عضو سازمان ملل متحد، به تاریخ ۱۸ و ۱۹ ماه فبروری در دوحه، پایتخت قطر برگزار شود.
حکومت طالبان نیز به این نشست دعوت شده است.
وزارت خارجۀ حکومت طالبان حدود یک هفته پیش به نقل از امیرخان متقی، سرپرست این وزارت نوشته بود که در روشنی وضاحتها در مورد اشتراک هیئت خود در نشست دوحه تصمیم خواهد گرفت.
موضوع اشتراک نمایندگان حکومت طالبان در نشست دوحه و خواستهای دختران محروم از آموزش و تحصیل را با ذبیحالله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان در میان گذاشتیم، اما تا زمان نشر این گزارش پاسخی دریافت نکردیم.
پیش از این اما شماری از زنان معترض در برابر سیاستهای حکومت طالبان از اینکه سازمان ملل متحد نمایندگان حکومت طالبان را به نشست دوحه دعوت کرده، انتقاد کرده بودند و گفته بودند که این به معنی عادی سازی روابط جهان با طالبان است.
هرچند حکومت طالبان بارها گفته است حقوق همه افغانان بشمول زنان و دختران در چهارچوب شریعت اسلام تأمین است، اما طالبان پس از حاکمیت دو بارهشان در افغانستان در کنار دیگر ممنوعیتها و محدودیتها، حق آموزش بالاتر از صنف ششم، تحصیل و کار را از زنان و دختران افغان گرفته اند.