هرچند ادارهٔ سرمفتش ویژهٔ ایالات متحدهٔ امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار) میگوید که پس از حاکمیت دوباره طالبان بر افغانستان، سازمان ملل متحد بیش از ۲.۹ میلیارد دالر به این کشور کمک کرده، اما شماری از خانوادههای افغان از شدت فقر شکایت کرده میگویند، هیچ نوع کمک دریافت نکردهاند.
نسرین یکی از آنها که پس از وضع محدودیتهای طالبان بر زنان خانهنشین شده مدعی است که در توزیع کمکها شفافیت وجود ندارد و تا به حال به او هیچ کمکی نرسیده است:
"آنها میگویند که ما به افراد مستحق کمک میکنیم، درست نیست. اطفال من یتیم هستند. وظیفهام را از من گرفتند، مشکلاتم دو برابر شدهاست، هماکنون من در بدل ۵۰ یا ۱۰۰ افغانی در خانهها کار میکنم، برخی که دلشان بسوزد ۱۵۰ افغانی میدهند."
ماریا باشنده شهر کابل نیز از وضعیت بد اقتصادی خود شکایت دارد و میگوید که هیچ کمکی دریافت نکردهاست.
او نیز به رادیو آزادی میگوید: "فرزندانم از سردی و گرسنگی میمیرند. من در وضعیت بسیار بدی هستم. نمیتوانم برای خودم یا فرزندانم کاری انجام دهم."
این درحالیست که سیگار در گزارش تازه خود که روز چهارشنبه هفته روان نشر شده گفته که بیشتر این پول یعنی ۲.۶ میلیارد، توسط دولت ایالات متحده به سازمان ملل داده شدهاست.
با آنکه در این گزارش آمده که سازمان ملل متحد و سایر مؤسسات و سازمانهای غیر دولتی این پول را صرف کمکهای بشردوستانه در افغانستان کردهاند، اما بیشتر این سازمانها همواره از نبود بودجه کافی و بدتر شدن وضعیت بشری در افغانستان ابراز نگرانی کردهاند.
شماری از فعالان امور بشری با اشاره با تعداد افراد نیازمند در کشور میگویند، افغانستان با یک بحران بشری مواجه است و برای جلوگیری از آن باید برنامه ویژهای برای توزیع کمکها ایجاد شود.
حکمت حسن یکی از این فعالان به رادیو آزادی گفت: "وضعیت به گونهای است که اگر کمکی صورت نگیرد، احتمال اتفاق یک فاجعه وجود دارد. اگر اصلاحاتی انجام شود و مسئولیتها تقسیم شود، این پول میتواند به نحو بهتری مدیریت شود."
سرمفتش ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان دریافته است که انتقال پول نقد توسط سازمان ملل متحد به افغانستان به نفع حکومت طالبان نیز بوده است، زیرا به گفته سیگار سازمان ملل متحد برای عملیات خود به افغانی نیاز دارد و این پول افغانی در مقابل دالر را از افغانستان بانک تحت کنترل طالبان میگیرد.
جان سوپکو رئیس سیگار در نوامبر سال جاری گفت که حکومت طالبان از پروژههای خارجی باج میگیرد و مستقیماً در توزیع کمکها دخالت میکند.
او طالبان را متهم کرد که بر ادارههای کمکرسانی سازمان ملل متحد فشار میآورد تا به افراد آنها در توزیع کمکها مشارکت دهند.
اگرچه طالبان به پرسشهای رادیو آزادی در مورد گزارش تازه سیگار پاسخ نداد، اما پیش از این مداخله در توزیع کمکهای بشردوستانه را رد کردهاند.
خبر فرستادن حدود سه میلیارد دالر از سوی سازمان ملل متحد به افغانستان و شکایتهای خانوادههای بیبضاعت مبنی بر عدم دریافت کمکها در حالی منتشر میشود که بر اساس آمار ملل متحد هنوز هم حدود ۲۹.۲ میلیون نفر این کشور به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند.