دهقانان در ولایات جنوب و غرب افغانستان میگویند که با ادامه منع کشت کوکنار و عدم دریافت کمکهای بدیل، به دلیل مشکلات اقتصادی وادار شده اند که برای کار به کشورهای همسایه بروند.
در میان افرادی که برای کار به ایران میروند٬ دهقانان جوانی نیز شامل اند که در گذشته به کشت و کار در زمینهای زراعتی شان و عاید مالی متوسط بسنده کرده بودند، اما حال منع کشت کوکنار و عدم دریافت کمک و کشت بدیل آنان را وادار به مهاجرتهای اقتصادی کرده است.
شاه جهان، دهقان جوان از ولسوالی گرشک هلمند یک تن از صدها جوانی است که ادعا دارد منع کشت کوکنار خانواده اش را فقیر تر ساخته و حال وادار شده تا تن به مهاجرت غیر قانونی بدهد:
"حال با قاچاقبر صحبت کردیم که به ایران بروم، این که به این راه قاچاقی آنجا برسم یا نه معلوم نیست. در ایران هم دولت ایران ما را به عذاب میسازد، لت و کوب ما میکند، اگر بجای کوکنار کشت بدیل آن را به ما میدادند ما نمی رفتیم. اینجا زمین و خانواده ام می مانند، اما مجبورم بروم."
دیوید منسفیلد، پژوهشگر نهاد تحقیقاتی السیس (Alcis) با مطالعه تاثیرات اقتصادی منع کشت کوکنار در جنوب و غرب افغانستان نوشته که این تصمیم حکومت طالبان سبب شده تا قیمت تریاک بلند برود و قاچاقبران بزرگ مواد مخدر با فروش تریاک از ذخایر مواد مخدر پولدارتر شوند.
به باور آقای منسفیلد، اما ادامه منع کشت کوکنار برای دومین سال پیهم دهقانان را فقیرتر ساخته و جوانان هلمند، کندهار و ارزگان که در گذشته کمتر به ایران مهاجرت میکردند، حال وادار شده اند که تن به مهاجرتهای غیر قانونی اقتصادی بدهند.
موسی، دهقان در ولسوالی بالابلوک ولایت فراه میگوید که هرچند کمکهای بدیل کوکنار به ولایت شان رسیده، اما این کمکها حیف و میل شده و در دسترس آنان قرار نگرفته است:
"تریاک نیست و گندم هم کشت نکردیم، چون باران نشده، با مشکلات زیادی روبرو استیم، کمک هم میآید و دیگران میگیرند و به ما نمی رسد. حال تصمیم گرفتیم که در همین زمستان ایران بروم، قاچاقبر پنج – شش میلیون تومان میگیرد، بسیار به عذاب استیم و حال در این زمستان سرد میرویم ایران."
در حال که حکومت طالبان و سازمان ملل متحد تا حال نتوانسته اند کمک کافی بدیل کوکنار را در اختیار دهقانان قرار دهند، عدم بارش برف و باران تا این وقت سال به نگرانی دهقانان افزوده است.
گزارش: حفیظ الله نورزاد
