رینا امیری، نماینده ویژه ایالات متحدۀ امریکا در امور حقوق بشر، زنان و دختران افغانستان می‌گوید، طالبان نمی‌توانند ادعا کنند که زندگی برای افغان‌ها بهتر شده است، در زمانی که به گفتۀ او، نیمی از جمعیت در حال حذف شدن است و فرهنگ ترس و سرکوب در آنجا حاکم است.
رینا امیری ناوقت روز شنبه با نوشتن این مطلب در صفحۀ ایکس خود از حکومت طالبان خواسته تا فوراً ژولیا پارسی، ندا پروانی و دیگرانی را که به گفتۀ او با بی‌عدالتی‌های مشابه روبه‌رو هستند، آزاد کنند.
ندا پروانی، عضو جنبش خودجوش زنان معترض و فعال حقوق زنان به تاریخ ۱۹ سپتامبر با شوهر و پسر چهار ساله‌اش و ژولیا پارسی و پسرش بتاریخ ۲۷ سپتامبر از سوی طالبان بازداشت شدند که به اساس ادعای اعضای این جنبش تا حال معلوماتی از آنان در دست نیست.
اما حکومت طالبان تا کنون در این مورد تبصره نکرده است و خواستیم از بلال کریمی، معاون سخنگوی حکومت طالبان در این مورد بپرسیم، اما او دستیاب نشد.
پیش از این یوناما با اشاره به بازداشت این دو تن از فعالان حقوق زن گفته بود که حکومت طالبان باید به بازداشت‌های خودسرانه پایان دهد.
یوناما افزوده که بازداشت کسانی که بخاطر تأمین حقوق‌شان صدا بلند می‌کنند، نگران کننده و خلاف تعهدات حقوق بشر بین‌المللی افغانستان است.
در این حال لیلا بسیم، از فعالان حقوق زن و عضو جنبش خودجوش زنان معترض در صحبت با رادیو آزادی از مردم خواست تا از نهادهای حقوق بشری بخواهند که برای رهایی هرچه زودتر ندا پروانی و ژولیا پارسی همکاری کنند:
"خواست ما از مردم افغانستان برای دو عزیز ما که در بند طالبان هستند دادخواهی بکنند از دنیا بخواهند از نهادهای مدافع حقوق بشر و حقوق زن بخواهند که در قسمت رهایی این دو خانم همکاری بکنند."
از سوی دیگر اعتراض برپایی خیمۀ تحصن تمنا پریانی، یک تن از فعالان حقوق زنان و شمار دیگر فعالان حقوق زنان در جرمنی وارد سومین روزش شد.
تأکید آنان بر به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان از سوی سازمان‌های بین المللی و کشورها است.
بانو پریانی که پیش از این اعتصاب غذایی دوازده روزه‌اش به این هدف را به تاریخ ۱۲ سپتامبر پایان داد، به رادیو آزادی گفت که این تحصن را با همکارانش که قبلاً با او در اعتصاب غذایی همراه بودند و به حمایت شماری دیگر تا مدت نامحدود ادامه خواهد داد:
"خواسته‌های ما به رسمیت شناخت آپارتاید جنسیتی که در افغانستان حاکم است؛ منع حمایت‌های مالی و سیاسی از گروه طالب‌ها و رهایی زندانی‌های است که متاسفانه هیچ کدام آن برآورده نشده است."
حکومت طالبان در دو سال گذشته شماری زیادی از زنان معترض، استادان پوهنتون، خبرنگاران، فعالان مدنی و دیگر فعالان را به دلیل انتقاد از چگونگی حکومتداری طالبان بازداشت کرده است.
در حال حاضر ژولیا پارسی و ندا پروانی، دو تن از فعالان حقوق زن، مطیع‌الله ویسا، فعال حق آموزش که به گفتۀ خانواده‌اش پرونده‌اش پس از شش ماه به محکمۀ حکومت طالبان فرستاده شده، مرتضی بهبودی، خبرنگار، رسول پارسی، استاد پیشین پوهنتون و برخی دیگر در زندان طالبان بسر می‌برند.
با آنکه حکومت طالبان همواره تاکید کرده که حقوق زنان در چهارچوب شریعت اسلامی در افغانستان تأمین است، اما در افغانستان تحت حاکمیت طالبان دختران بالاتر از صنف ششم از رفتن به مکتب و از رفتن به پوهنتون منع شده اند، کارِ زنان در بسیاری از اداره‌های دولتی و تمامی موسسات غیردولتی و آرایشگاه‌ها ممنوع است.
همچنان زنان اجازۀ رفتن به پارک‌های تفریحی، ورزشگاه‌ها، حمام‌های زنانه و سفر بدون محرم در مسیرهای طولانی را ندارند.
