«اتحاد جهانی جامعۀ مدنی» میگوید که جامعۀ مدنی در افغانستان به دلیل تهدید و ضرب و شتم فعالان تقریباً با سکوت کامل رو به رو شده و فعالانی که افغانستان را ترک کرده اند ، خانواده هایشان مورد آزار و اذیت قرار میگیرند.
این نهاد در آستانۀ دو سالگی بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان در گزارشی به روز پنجشنبه گفت که آزار و اذیت فعالان جامعۀ مدنی، خبرنگاران و منتقدان طالبان ادامه دارد.
در گزارش گفته شده که در نزدیک دو سال اخیر برخی ها با آزار، ارعاب و خشونت مواجه و حتی برخی کشته شده اند.
عزیز رفیعی ، فعال جامعۀ مدنی و حقوق بشر می گوید که فعالان مدنی در افغانستان پس از ۱۵ آگست سال ۲۰۲۱ به طور سیستماتیک سرکوب شده اند:
«متاسفانه در افغانستان پس از ۱۵ آگست چیزی به نام قانون و یا حاکمیت قانون وجود ندارد و به همان لحاظ نهاد های مدنی به صورت بسیار مستقیم و خشن متاسفانه سرکوب می شوند و تا امروز عرصۀ فعالیت برای تمامی نهاد های حقوق بشری ، مدنی و سازمان های غیر حکومتی ، تنگ تر می شود و آنها مجبور می شوند که کار خود را ترک کنند و یا در برابر هرآنچه در افغانستان اتفاق می افتد سکوت اختیار کنند.»
طالبان از زمان تسلط به قدرت در افغانستان با نهاد های مدنی با خشونت برخورد کرده اند
در بخشی از گزارش «اتحاد جهانی جامعۀ مدنی» به بازداشت زنان مدافع حقوق بشر توسط طالبان و یورش بر دفاتر رسانه ها در افغانستان اشاره شده است.
بر اساس گزارش ، مقام های حاکم در افغانستان هر ماه محدودیتهای بیشتری را بر حقوق و آزادیهای اساسی اعمال می کنند.
طالبان از زمان بازگشت به قدرت در افغانستان در تابستان سال ۲۰۲۱ ، ده ها تن از فعالان زن ، جامعۀ مدنی و خبرنگاران را دستگیر کردند که شماری از آنها بعد از مدتی دوباره رها شدند.
مرتضی بهبودی خبرنگار فرانسوی افغان الاصل از ماه جنوری و مطیع الله ویسا مسئول انجمن «راه قلم» از اواخر ماه مارچ در بند طالبان اند.
طالبان ، آقای ویسا را به فعالیت خود سر و تشویق مردم به فعالیت های ضد حکومت طالبان متهم کرده اند. خانوادۀ او این اتهام را رد می کنند.
طالبان در بارۀ گزارش اتحاد جهانی جامعۀ مدنی هنوز تبصره نکرده اند اما در گذشته چنین گزارش ها را رد کرده بودند.
حکومت طالبان را هیچ کشوری هنوز به رسمیت نشناخته است.
رعایت حقوق بشری به خصوص حقوق زنان و دختران توسط طالبان در افغانستان یکی از شرط های جامعۀ جهانی به حساب می آید.
