در حالی که حکومت طالبان در افغانستان متهم به نقض گستردۀ حقوق بشر است، نمایندگی دایمی افغانستان در دفتر سازمان ملل متحد در جنوا میگوید که معافیت از مجازات باعث شده که طالبان فعالیتهای مدنی را در این کشور سرکوب کنند.
محب الله طیب، مشاور نمایندگی دایمی افغانستان در این دفتر دیروز سهشنبه در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد گفت، فعالان مدنی و مدافعان حقوق بشر افغانستان با دستگیری، شکنجه، اعدام و قتل روبهرو هستند:
" فعالان مدنی شجاع و مدافعان حقوق بشر با آزار، شکنجه، سرکوب و قتل روبهرو هستند، در حالی که زنان و دختران در خط مقدم برای دفاع از حقوق اولیۀ بشر میجنگند. طالبان مستقیماً این زنان فعال و فعالان حقوق بشر را هدف قرار میدهند. "
ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان به پرسشهای رادیو آزادی در این باره پاسخی نداد. اما حکومت طالبان همواره ادعاهای مرتبط به نقض حقوق بشر به ویژه قتل افراد را رد کرده است.
این در حالی است که در گزارشی در بارۀ وضعیت زنان افغان در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ۱۹ جون آمده است که دختران و زنان در افغانستان با تبعیض سیستماتیک گسترده روبهرو هستند.
در این گزارش آمده بود که طالبان در افغانستان بسیاری از حقوق زنان و دختران را از جمله گشت و گذار، پوشش، رفتار، آزادی، تحصیل، کار، صحت و دسترسی آنان به عدالت را محدود کرده اند.
این گزارش میگوید که از سپتامبر ۲۰۲۱ تا می ۲۰۲۳، حداقل ۵۰ مورد محدودیت برای زنان افغان صادر شده است.
سودابه: زنان افغان در حال حاضر در یک زندان بسر میبرند
همزمان شماری از فعالان و معترضان حقوق زن افغان میگویند که افغانستان به زندان زنان تبدیل شده است.
سودابه نصیری، فعال حقوق زنان به رادیو آزادی گفت:
"زنان افغان در حال حاضر در یک زندان بسر میبرند، زندانی به نام افغانستان، آزادی زنان در افغانستان سلب شده است، متأسفانه زنانی که برای حقوق خود مبارزه میکنند، آنها نیز با تهدید به مرگ و شکنجه روبهرو هستند. در حال حاضر زنان افغان هیچ حمایتی ندارند."
زینب رضایی، دیگر زن معترض به رادیو آزادی گفت، وضعیت امنیتی زنان معترض ساکن افغانستان نگران کننده است:
"وضعیت امنیتی زنان معترض بسیار نگران کننده است. اکثر زنان معترض در حال حاضر در کابل زندگی میکنند. آنها به قدری محدود هستند که نمیتوانند از خانههای خود بیرون شوند. طالبان نیز در تلاش دستگیری و سرکوب آنها هستند."
طالبان از آغاز حاکمیت دوبارۀ خود بر افغانستان محدودیتهای زیادی را بر زنان و دختران اعمال کرده اند.
آنها تحصیل از صنف ششم تا پوهنتون را برای زنان و دختران منع قرار دادند، زنان را از کار در تعداد زیاد ادارات دولتی و اکثر موسسات غیردولتی منع کردند و ممنوعیت بر رفتن آنان به پارکها، حمامها، ورزشگاهها و سفر بدون محرم شرعی در مسافتهای طولانی وضع کرده اند.
علاوه بر این حکومت طالبان تصمیم گرفته است که آرایشگاههای زنانه را در تمام ولایات از جمله کابل بسته کند که این موضوع هم با واکنشهای زیادی روبهرو شده است.
کشورها و سازمانهای مختلف از جمله سازمان ملل متحد اقدامات حکومت طالبان را علیه زنان تبعیضآمیز خوانده و از آنان خواسته اند که این محدودیتها را حذف کنند، اما حکومت طالبان تاکنون تصمیمات خود در این زمینه را پس نگرفته است.