برخی از دختران دانش آموز می‌گویند، به دلیل چالش‌های اقتصادی مجبور شده اند روند دروس آنلاین را ترک کنند.
آنان همچنان از حکومت طالبان انتقاد می‌کنند که به بهانۀ «امر ثانی»٬ نزدیک به دو سال است که دروازه های مکاتب و پوهنتون ها را به روی بسیاری از دختران و زنان بسته اند.
سمیه دختری است که بعد از صنف هشتم مکتب به دلیل ممانعت طالبان از درس خواندن محروم شده است.
سمیه به رادیو آزادی گفت، مدتی پس از بسته شدن دروازۀ مکتب، درس‌های مکتب‌اش را به گونۀ آنلاین تعقیب می‌کرد، اما به دلیل مشکلات اقتصادی دیگر نتوانست درس‌هایش را تعقیب کند:
"مه به درس‌های آنلاین خیلی شوق داشتم، می‌خواستم درس‌های خود را دنبال کنم، مقداری از درس آنلاین را به گوشی خواهرم دنبال کردم ولی بعداً شرایط خراب شد، اقتصاد خراب شد، فعلا اقتصاد نیست، انترنت قیمت است و تیلیفون از خودم نیست و نمی‌توانم درس‌ها را دنبال کنم".
فوزیه صدیقی نیز می‌گوید، صنف دهم مکتب بوده که دور دوم حاکمیت طالبان آغاز شد.
به گفتۀ او بعد، از اینکه طالبان او را از مکتب رفتن محروم کردند، به درس‌های آنلاین پیوست اما هزینه‌های انترنت و چالش‌های اقتصادی او را از این فرصت هم دور ساخته است:
"متاسفانه بعد از اینکه طالبان آمدند دیگر مکتب نرفتیم، درس‌های آنلاین را هم پیشبرده نتوانستم به دلیل اینکه گوشی نداشتم، اگر گوشی می‌گرفتم انترنت نداشتم و مشکلات بیشتری بود، به همین دلیل‌ها من از درس باز ماندم، هیچی را خوانده نتوانستم، مکتب هم رفته نمی‌توانیم چون طالبان اجازه نمی‌دهند، تقریباً ۲سال شد طالبان آمدند هر سال می‌گویند امر موقتی، امر موقتی اما این امر موقتی این‌ها هیچ پایان ندارد".
یکی از دختران: مشکلات اقتصادی داشتم قیمت انترنت هم بلند بود٬ در ها را ادامه داده نتوانستم
این دانش آموزان دختر در حالی از محروم شدن از آموزش آنلاین به دلیل مشکلات اقتصادی شکایت دارند که پس از ممانعت حکومت طالبان از آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، شماری از فعالان حق آموزش زمینۀ آموزش آنلاین را برای شماری از دختران دانش‌آموز فراهم کردند.
سحر شبدیز، آموزگا در یکی از مکتب‌های خانگی می‌گوید، بیشتر دانش آموزان افغان توانایی اقتصادی و دسترسی به تکنالوژی روز را برای تعقیب صنوف آنلاین ندارند.
او به رادیو آزادی گفت:
"در کلاس/ صنفی که تدریس می‌کنم بیش از ۴۰ نفر، یکی از کلاس‌هایم را برایتان نمونه می‌گویم در او کلاس فقط چهار نفر واتساپ داره و او چهار نفر هم واتساپ شان از یکی از اعضای خانواده است که استفاده می‌کنند البته من حضوری می‌روم برایشان تدریس می‌کنم بعضی چیزها را که به شکل سافت می‌خواستم برایشان بفرستم او امکان پذیر نبود، چون اصلا در صنف ۴۰ نفری که ۴ نفر واتساپ داشته باشند یا موبایل هوشمند خودش نشان دهندۀ این است که امکان پذیر نیست".
از حکومت طالبان هم در مورد این پرسیدیم که کار طرزالعمل مکاتب دخترانه را که قرار بود تهیه کنند به کجا رسیده و اینکه دروازۀ مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف ششم چه زمانی باز خواهد شد؟ اما عزیز احمد ریان، سخنگوی وزارت معارف حکومت طالبان و ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان تا زمان نشر این گزارش به پرسش‌های رادیو آزادی در این باره پاسخ ندادند.
پیش از حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان، آموزش تا ختم دوره لیسه برای دختران و پسران در مکاتب دولتی رایگان بود و همچنان کسانی که در امتحان کانکور کامیاب می‌شدند، می‌توانستند تا ختم دورۀ لیسانس در پوهنتون‌های دولتی رایگان تحصیل کنند.
اکنون اما حکومت طالبان این زمینه را تنها برای پسران مهیا کرده و ۶۲۸ روز است که مکتب‌های متوسه و لیسه را به روی دختران بسته است و در اواخر ماه دسامبر سال گذشته نیز دروازۀ پوهنتون‌ها را به روی دختران و زنان بست.
با وجود واکنش‌های گستردۀ داخلی و بین‌المللی، تا هنوز هیچ تغییری در این سیاست‌های سختگیرانۀ طالبان به میان نه آمده است.
