مسئولان برخی مراکز آموزشی نقاشی و خطاطی: با گذشت هر روز شمار شاگردان کاهش می‌یابد

فاطمه احمدی هشت سال می‌شود که نقاشی می‌کند.

او که سه سال قبل آغاز به تدریس کرده است، می‌گوید که هرچند نقاشی هنر جذاب برای علاقمندان آن است، اما با آن هم روز به روز هنرجویانش کاهش می‌یابد.

او می‌گوید، در اوایل که مرکز آموزشی را باز کرده بود، شمار دانش‌آموزانش بیشتر بود و دختران و پسران زیادی در بخش نقاشی، رسامی و خطاطی آموزش می‌دیدند:
"در اویل حدود ۵۰ نفر بود حالا ۳۰ نفر شده است. روز به روز کمتر می‌شود. علاقمند زیاد است به خاطر شرایط حاکم شاگردان زیاد نمی‌آِیند و اینکه کورس‌های دیگر هم بسته شده است."

او می‌افزاید که محدودیت‌های موجود بر دختران از شمار دانش‌آموزانش کاسته است و از سوی هم وضعیت اقتصادی مردم خوب نیست تا بتوانند فرزندان‌شان را برای آموزش هنر بفرستند.

در همین حال یک نقاش دیگر که نخواست نامش در گزارش نشر شود می‌گوید، بیش از ده سال است در ولایت هرات مرکز آموزشی نقاشی دارد.

او به رادیو آزادی گفت که در کنار دیگر مشکلات، شاگردانش کمتر شده است:
" فکر می‌کنم در وضعیتی که هم مواد و رنگ قیمت شده است و فروشات نیست. سه ماه بیشتر دانش‌آموزان دوام نکند. چرا که باید هزینه‌ها را بپردازند. در گذشته نمایشگاه بود، موسسات خارجی نیز بود که تابلوها در آن فروخته می‌شد، اما اکنون نیست."

فرشته یک از تن باشندگان شهر کابل می‌گوید که به هنر نقاشی و مینیاتوری علاقۀ زیادی دارد تا از این طریق بتواند احساسات و حرف‌هایش را بیان کند.

او به رادیو آزادی گفت که اما فشار اقتصادی سبب شده که نتواند برای یادگیری حرفه‌یی این هنرها به مرکزهای آموزشی مراجعه کند:
"من علاقۀ زیادی به نقاشی دارم. من قبلاً کورس نقاشی می‌رفتم، اما طالبان رفتن ما را منع کردند. بودجۀ این را هم نداریم که معلم خانگی بگیرم چون قبلاً خواهرهایم و پدرم کار می‌کرد، اما حالا بیکار هستند."

از سوی دیگر مژگان درانی که شش ماه می‌شود یک کارگاه آموزشی رسامی، نقاشی، خطاطی را در خانه برای دختران و پسران باز کرده است، می‌گوید که ۲۵ شاگرد دارد.

او می‌گوید که به دلیل بسته شدن مکاتب و کورس‌ها، اکنون علاقمندی به آموختن هنر زیاد شده و افراد زیادی برای یادگیری هنر به او مراجعه می‌کنند:
"ما وقتی در نمایشگاه شرکت می‌کنیم، مردم وقتی تابلوهای ما را می‌بینند، برای آموزش نقاشی مراجعه می‌کنند، اما از ما بسیار کارگاه کوچک است و ظرفیت جذب زیاد را ندارد. مکاتب و کورس‌ها بسته است مردم مجبور می‌شوند که هنر نقاشی و خیاطی را بیاموزند."

رادیو آزادی خواست از وزارت اطلاعات فرهنگ حکومت طالبان در مورد اینکه آیا کدام برنامه‌ای برای رشد این مرکزهای آموزش نقاشی، رسامی و خطاطی دارند بپرسد، اما مفتی عبدالمتین قانع، سخنگوی این وزارت دستیاب نشد.

این در حالیست که پیش از این نیز برخی از نقاشان و خطاطان به رادیو آزادی گفتند که پیش از حاکمیت دوبارۀ طالبان کاروبار شان رونق داشت و گالری‌هایی اداره می‌کردند، اما به دلیل کاهش فروشات اکنون خانه نشین شده اند.