ماریا ارباب زاده یک زن هنرمند در هرات، برای پنجاه دختر محروم از تحصیل و آموزش فرصت یادگیری نقاشی و مینیاتوری را فراهم ساخته است.
این دختران که پس از محروم شدن از مکتب و پوهنتون امید برای یک آینده ای روشن را از دست داده بودند، اکنون با آموختن هنر دوباره به زندگی امیدوار شده اند.
ماریا ارباب زاده برس نقاشی در دست دارد و به دختران نقاشی آموزش می دهد.
بیست تن از شاگردان ماریا آنچه را که او نقاشی می کند، به روی تابلوهای کاغذی تمرین می کنند.
در چهار سوی صنف، تابلوهای نقاشی و مینیاتوری آویزان شده که از طبعیت گرفته تا مکان های تاریخی افغانستان، حیوانات و سوره های قرآن کریم در آن به تصویر کشیده شده است.
ماریا ارباب زاده ۴۰ ساله، به دختران محروم از آموزش و تحصیل ، رایگان نقاشی و مینیاتوری آموزش می دهد.
او می گوید، این صنف آموزش هنر را به خاطر دادن امید به دختران محروم از مکتب و پوهنتون و نجات آنان از خانه نشینی و بی سرنوشتی فعال ساخته است.
ماریا می گوید، پنجاه دختر در صنف هایش نقاشی و مینیاتوری می آموزند و قرار است به شمار آنان افزده شود.
:" خودم دو دختر دارم و خواهر دارم و دختران را خوب درک میکنم. زیاد کوشش می کنم که به دختران امید بدهم. هر یک از دختران که برای ثبت نام میامد، بسیار ناامید و افسرده بود. اما به این دختران روحیه دادم و تشویق کردم. برای شان گفتم از اینکه از درس و مکتب محروم شده اید، کوشش کنید که هنر بیاموزید تا هنر از بین نرود."
سعیده قادری هفده ساله دانش آموز صنف دهم مکتب، یک تن از شاگردان ماریا ارباب زاده است.
او پنج ماه می شود که به صنف نقاشی آمده و اکنون با این هنر آشنا شده و سه اثر نقاشی دارد.
سعیده می گوید، پس از مسدود شدن مکتب امید خودرا از دست داده بود اما هنر نقاشی دوباره وی را به زندگی امیدوار ساخته است.
برخی از دختران، آموختن نقاشی و میناتوری را مبارزه در برابر محدودیت های حکومت طالبان می دانند.
:" وقتی که به هنر روی آوردم از افسردگی و ناراحتی نجات یافتم. وقتی مکتب ها بسته شد نتوانستم دوست های خود را ببینم اما وقتی که به صنف هنر آمدم دوست های جدید پیدا کردم. خوشحال استم که با دختران دیگر هنر میاموزیم. ما می توانیم توسط هنر توانمندی های خودرا به جهان و افغانستان نشان بدهیم."
برخی از دختران، آموختن نقاشی و میناتوری را مبارزه در برابر محدودیت های حکومت طالبان می دانند.
زیبا حلیمی ۲۲ ساله محصل سال سوم فاکولته ساینس پوهنتون هرات می گوید، طالبان نمی توانند دختران را خانه نشین بسازند.
به گفته او، هر دروازه ای که از سوی طالبان به روی دختران افغان بسته شود، دختران دروازه های دیگر را به خاطر رسیدن به آرزوهای شان باز می سازند:
" وقتی که پوهنتون ها بسته شد به هنر رو آوردم و محدودیت را به فرصت تبدیل کردم. نسل تازه نسلی نیست که محدودیت ها را بپذیرد. اگر یک دروازه بسته شود یک دروازه دیگر را به روی خود باز می کنیم. یعنی اگر از درس خواندن محروم شدیم، به هنر رو آوردیم."
حکومت طالبان مکتب ها، پوهنتون ها و مرکزهای آموزشی را تا اطلاع بعدی به روی دختران افغان مسدود ساخت اما در باره زمان معین بازگشایی این نهادهای آموزشی چیزی نگفته است.
این حالت بی سرنوشتی، میلیون ها دختر افغان را ناامید و خانه نشین ساخته است.
مسدود ماندن مکتب ها و نهادهای تحصیلی به روی دختران، به کشمکش داخلی میان طالبان نیز مبدل شده است.
در حالی که با وجود فشارهای جهانی حکومت طالبان یک قدم از موضع سخت گیرانه اش در برابر مسدود ساختن نهادهای آموزشی به روی دختران عقب نشینی نکرده است، شیرمحمد عباس ستانکزی معین سیاسی وزارت امور خارجه حکومت طالبان سه روز پیش در گفتگو با تلویزیون افغانستان انترنشنال گفت که هیچ کسی حق مسدود کردن دروازه های مکاتب به روی دختران افغان را ندارد.
او همچنان گفت که به زودی مکاتب دختران بازگشایی خواهد شد.
سه روز پیش سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده امریکا نیز در یک نشست خبری گفت که رعایت نکردن کامل حقوق زنان و دختران از سوی طالبان، به رسمیت شناختن حکومت این گروه را ناممکن ساخته است.
ماریا ارباب زاده می گوید، برای رهایی دختران از ناامیدی و بی سرنوشتی، به آنان هنر آموزش می دهد تا یک آینده روشن برای شان بسازند.
شاهپورصابر
